Γράφει ο Γιώργος Β. Σολτάτος
Υπήρχε μια συνήθεια όταν ήμασταν νέοι ,να δίνουμε ραντεβού για να συναντηθούμε, μετά από ορισμένα χρόνια ,συγκεκριμένη μέρα σε συγκεκριμένο μέρος και συγκεκριμένη ώρα.
Αυτό συνέβη και με τρεις φίλους Γιατρούς (χειρούργους), τον Γιώργο , τον Αντώνη και τον Αλέξη.
Συναντήθηκαν μετά από χρόνια και συζητώντας, αναφέρθηκαν στις ποιο δύσκολες περιπτώσεις που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν στην διάρκεια της καριέρας τους.
Πρώτος ο Γιώργος μίλησε για ασθενή που του παρουσιάστηκε και που είχε μεγάλα αυτιά σαν Ελέφαντας και τον παρακάλεσε να τα φτιάξει κανονικά και όμορφα.‘Ήταν δύσκολη περίπτωση αλλά κόψε –κόψε τελικά του έκανε κάτι αυτιά ωραιότατα, ανέφερε.
Δεύτερος ο Αντώνης αναφέρθηκε σε μία ασθενή του , που είχε πολύ μεγάλη μύτη σαν τον Πινόκιο και τον παρακάλεσε να της κάνει, (τη μύτη) , όμορφη σαν της Κλεοπάτρας . Και αυτή η περίπτωση ήταν δύσκολη , αλλά κόψε – κόψε τελικά της έκανε μια μύτη και αυτή ωραιότατη, είπε.
Τέλος ο Αλέξης αναφέρθηκε σε περίπτωση ασθενούς του που είχε μικρό π@ος και ήθελε να το μεγαλώσει για να φτάσει στο πάτωμα. Την δύσκολη αυτή περίπτωση την έφερα σε πέρας , κόμπασε ο Αλέξης. Οι άλλοι δύο τον ρώτησαν πως τα κατάφερε και ο Αλέξης είπε ότι και αυτός κόψε- κόψε τα κατάφερε, αφού του εξαφάνισε τελείως τα πόδια.
Έτσι πάθαμε όλοι μας, ( το όλοι μας αναφέρεται στον απλό εργαζόμενο λαό) με τα μνημόνια. Κόψε ο Γιώργος , κόψε ο Αντώνης , κόψε ο Αλέξης πετύχαμε το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος.Ο θεός να μας φυλάει μη σκεφτούνε να δημιουργήσουν και δευτερογενές πλεόνασμα.
Ο φίλος μου ο Κώστας στο χωριό φανατικός ολυμπιακάκιας , όταν ο ιδιοκτήτης πούλησε τον Ιντέγε σε ομάδα της Κίνας, μου είπε όλος χαρά ότι εισπράξανε οι ολυμπιακοί δεκατρία εκατομμύρια euro . Όσα εκατομμύρια εισέπραξε ο Κώστας από την πώληση του Ιντέγε , τόσα εισέπραξα και εγώ από το πρωτογενές πλεόνασμα της Χώρας.
