Του Δημήτρη Παπαδάκη
Αυτές τις μέρες με αφορμή τις αποκαλύψεις για την υπόθεση του ναρκοπλοίου Noor 1 με τους δύο τόνους ηρωίνης, η χώρα ζει σπουδαίες στιγμές. Ήρθε επιτέλους η ώρα να δικαιολογήσει τον τίτλο της, ως Κολομβία των Βαλκανίων!
Το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες ένας ισοβίτης, ο οποίος έχει κάνει τις φυλακές Κορυδαλλού να μοιάζουν με καφετέρια της Γλυφάδας από την οποία μιλάει στο τηλέφωνο και μοιράζει συνεντεύξεις εκ του ασφαλούς, είναι μονάχα το κερασάκι στην τούρτα. Το σκηνικό που διαγράφεται με ένα πόλεμο ανάμεσα σε επιχειρηματίες και υψηλόβαθμα πολιτικά πρόσωπα με εκτελεστικούς βραχίονες ένθεν κακείθεν δικαστικούς, αρχιφύλακες των φυλακών, προανακριτικούς υπαλλήλους και μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι ένα σκηνικό που θα το ζήλευε και ο Πάμπλο Εσκομπάρ. Το διακύβευμα αυτού του πολέμου είναι φυσικά τα πάντα! Δισεκατομμύρια από το λαθρεμπόριο καυσίμων και τη διακίνηση ναρκωτικών (σε καραβιές), ο έλεγχος ορισμένων ΜΜΕ, η παγίδευση δικαστικών, επιχειρηματικών ή πολιτικών αντιπάλων, η εξασφάλιση από πλευράς επιχειρηματιών της δικαστικής ασυλίας, η διατήρηση στην εξουσία από πλευράς πολιτικών και κομμάτων, ο έλεγχος της χώρας εν γένει.
