Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η ΕΡΤ από την ύπαρξή της μέχρι σήμερα όσον αφορά το ενημερωτικό κομμάτι ήταν πάντοτε ένα πιστό φερέφωνο της εκάστοτε κυβερνητικής προπαγάνδας. Αυτό είναι και σήμερα. Το “μαύρο” που έπεσε το 2013 δεν ήταν φυσικά κανένα “μαύρο” στην πολυφωνία και τη δημοκρατία, ήταν ένας σκληρός και απαράδεκτος τρόπος με τον οποίο πέρασαν στην ανεργία και στην ανασφάλεια χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως αυτοί που βρίσκονται πίσω από τις κάμερες και τα μικρόφωνα. Αυτό βέβαια στα μνημονιακά χρόνια συνέβη και σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
Όμως στη σημερινή ΕΡΤ διοίκηση και εργαζόμενοι έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Όχι στην προπαγάνδα, γιατί η προπάγνδα είτε σε σκληρή, είτε σε light μορφή, δεν παύει να είναι προπαγάνδα. Η σημερινή ΕΡΤ δημιούργησε και νεκρούς… Με το μνημείο που έγινε “τιμήθηκε η μνήμη των 23 ανθρώπων (εργαζομένων της ΕΡΤ και αλληλέγγυων) που στη διάρκεια της διετίας 2013 – 2015 έφυγαν από τη ζωή, από αιτίες που συνδέονταν άμεσα ή έμμεσα με το κλείσιμό της” αναφέρει η ΕΡΤ στο ρεπορτάζ της. Και στους νεκρούς περιλαμβάνονται κάποιοι αλληλέγγυοι… Δηλαδή από την στεναχώρια του για το “μαύρο” κάποιος αλληλέγγυος έπαθε έμφραγμα και πέθανε…
Νεκροί της ΕΡΤ δεν υπάρχουν γιατί το να χάνει κάποιος την ζωή του από φυσικά αίτια είναι άσχετο με το “μαύρο” που έπεσε στην ΕΡΤ. Ούτε γίνεται κανείς ήρωας, επειδή έτυχε να πεθάνει από φυσικά αίτια μερικούς μήνες ή δύο χρόνια μετά την απώλεια της δουλειάς του.
