Γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος
Εκπαιδευτικός – Δημοτικός Σύμβουλος Θέρμου
Το να αντικρίζει κανείς τον ήλιο κατάματα την ώρα που ετοιμάζεται να κρυφτεί πίσω από κάποια μακρινή κορυφή ή να βουτήξει στην απεραντοσύνη της θάλασσας βάφοντας με μύριες αποχρώσεις τα άσπρα σύννεφα στον ουρανό πάνω και απλώνοντας τις πιο απαλές ακτίνες του σαν αραχνοΰφαντο πέπλο στη γη κάτω, κάτι σαν απαλό χάδι στην πλάση λίγο πριν τον προσωρινό αποχωρισμό του από τα γήινα στοιχεία, είναι μια στιγμή που σίγουρα συναρπάζει.
Το να ατενίζεις, όμως, καταχείμωνο, και μάλιστα μια μέρα μισοσυννεφιασμένη, μέσα στα βουνά, αρκετή ώρα πριν ο ήλιος δύσει, τη μουντάδα της φύσης τριγύρω, στα βαθύσκιωτα φαράγγια και στα απόσκια, όπως και το ανοιχτό πορτοκαλί πέπλο που σκορπούν οι ακτίνες του στα ψηλώματα και στις κορυφές τριγύρω, από κάποιο μέρος που ο κλειστός από την πλευρά της δύσης ορίζοντας αποκλείει τη δυνατότητα να ακολουθήσεις με το βλέμμα τον ήλιο ως τη δύση του, καθώς οι γήινοι όγκοι που προεξέχουν από τη γη ως ψηλά πάνω δεν επιτρέπουν τέτοια οπτική επαφή, είναι κάτι που συναρπάζει το ίδιο ή και περισσότερο από το να αντικρίζεις τον ήλιο κατάματα.
Είναι διαφορετική η αίσθηση που βιώνεις στο βουνό, που το ηλιοβασίλεμα διαρκεί πολύ περισσότερο χρόνο από τη στιγμή που βλέπεις τις ακτίνες του ήλιου να αποσύρονται από το μέρος όπου βρίσκεσαι ως τη στιγμή που η νύχτα θα σκεπάσει με το μαύρο πέπλο της τα πάντα τριγύρω, παρακολουθώντας το σκούρεμα της φύσης που συντελείται με πολύ αργό ρυθμό και σε πολλά στάδια, σε σχέση με τη γρήγορη επέλαση της νύχτας που ακολουθεί το ηλιοβασίλεμα σε ένα ανοιχτό μέρος, όπου μπορείς να παρακολουθείς τον ήλιο κατάματα ως τη στιγμή που θα αποσυρθεί από τον ημερήσιο περίπατό του στον ουράνιο θόλο της γης.
Η αίσθηση, μάλιστα, είναι ακόμη πιο έντονη όταν σου δοθεί η δυνατότητα να απολαύσεις το φαινόμενο από κάποιο ψηλό μέρος με το βλέμμα ίσια στις κορφές που βάφονται στα χρώματα του δειλινού αλλάζοντας κάθε λίγο τόνο στο σκούρο, ωσότου η νύχτα τις πάρει από τα μάτια σου. Κι ακόμη περισσότερο, αν έχεις την τύχη, όλο αυτό να το απολαύσεις από έναν κοινόχρηστο χώρο κατάλληλα διαμορφωμένο από την ανθρώπινη παρέμβαση.
Μια τέτοια μοναδική αίσθηση μπορεί να αποκομίσει κανείς με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο από ένα μέρος που βρίσκεται σε υψόμετρο χιλίων μέτρων από τη θάλασσα, και συγκεκριμένα από τον εξώστη του λιθόχτιστου παραδοσιακού καφενείου του Αργυρού Πηγαδίου στο Ορεινό Θέρμο, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από προσωπική εμπειρία που είχα την τύχη να αποκομίσω πρόσφατα και ο ίδιος, όταν βρέθηκα εκεί μια τέτοια μέρα όπως η περιγραφόμενη παραπάνω.
Η προβαλλόμενη εικόνα, μία μόνο ενδεικτική από τις πολλές αντίστοιχες, είναι, πιστεύω, επιβεβαιωτική των αναφερόμενων εδώ, γιατί είναι άλλο πράγμα να ζεις το ηλιοβασίλεμα μέσα στα βουνά με το βλέμμα ίσια στις κορυφές, …στο Ορεινό Θέρμο!!!
