Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η αλήθεια είναι πως ήταν κάπως απροσδόκητη η αναβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας, κατά δύο μάλιστα βαθμίδες, από την Moody’s. Συγκεκριμένα, ο διεθνής οίκος αναβάθμισε σε B3 από Caa2 την αξιολόγηση της Ελλάδας, διατηρώντας παράλληλα θετικό το outlook.
Τι σημαίνει όμως αυτό πρακτικά; Αν είσαι πρωθυπουργός μπορεί να σημαίνει ότι η χώρα έγινε επενδυτικός παράδεισος… Αν είσαι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα… Στην πραγματικότητα σημαίνει απλώς ότι η χώρα οδεύει σε μία ομαλή αυτή τη φορά -και όχι όπως το 2015- ολοκλήρωση του μνημονίου. Πρακτικά όμως και αντικειμενικά για το μέσο Έλληνα δεν σηματοδοτείται κάποια άμεση βελτίωση στη ζωή του. Η χώρα παραμένει στην βαθμίδα των μη επενδυτικών προορισμών. Και απέχει περίπου έξι βαθμίδες για να αρχίσει να μπαίνει στη λίστα των επενδυτών. 
Εντελώς συμπτωματικά την ημέρα της ανακοίνωσης από τη Moody’s στην ιστοσελίδα του Οίκου Αξιολόγησης υπήρχαν ανακοινώσεις και για άλλες χώρες. Και εκεί διαπιστώνει κανείς πως η χώρα βρίσκεται στην ίδια βαθμίδα με τη Γκάνα, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και μία βαθμίδα κάτω (!) από τη Σουρινάμ….
Είναι όμως το outlook της χώρας πράγματι θετικό; Η έκθεση της Moody’s για την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας εκτιμά ότι “το τρίτο πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί χωρίς νέα ατυχήματα και θα επιστρέψει στις αγορές με “καθαρή” έξοδο την οποία θα εγγυηθούν αφενός το ταμειακό απόθεμα των 18 – 20 δισ. ευρώ και αφετέρου η δέσμευση της Ευρωζώνης για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους”. Αν υποθέσουμε, όπως λέει η Κυβέρνηση ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, και έχουμε εθνικές εκλογές το φθινόπωρο του 2019, στον τελευταίο χρόνο της θητείας της, πως σκοπεύει η Κυβέρνηση να χειριστεί το λεγόμενο “κουμπαρά” που εγγυάται -σύμφωνα με την Moody’s- την “καθαρή” έξοδο; Δεν έχουμε ακούσει τίποτα για το θέμα αυτό, ούτε από την Κυβέρνηση, ούτε από την αντιπολίτευση σε περίπτωση που έχουμε εκλογές εντός 2018. Το βέβαιο είναι ότι η χώρα χρειάζεται θετικό outlook για μεγάλο χρονικό διάστημα… και μία “ήρεμη” πολιτική ζωή. Ωστόσο καραδοκεί και η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020… που μπορεί να φέρει ξανά εκλογές… Αντιθέτως αυτό που ακούμε εσχάτως με αφορμή και το σκάνδαλο Νοvartis είναι την Κυβέρνηση και την αντιπολίτευση να τσακώνονται για το ποιος θα βάλει φυλακή ποιον… Τί μπορεί να σημαίνει αυτό, στην προσπάθεια της χώρας να φτάσει κατακτήσει την “καθαρή” έξοδο από τα μνημόνια το διάστημα από τον Αύγουστο του 2018 και μετά;;;
