Του Δημήτρη Παπαδάκη
Τελικά ψάχνουν για ποινικές ευθύνες των 10 φερόμενων ως εμπλεκόμενων στο σκάνδαλο Novartis; Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στη Βουλή περί πολιτικών ευθυνών μας άφησε άλλη γεύση από αυτή που πήραμε την πρώτη μέρα που μάθαμε για τη δικογραφία που αφορά το “μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους”…
Η αναφορά του Τσίπρα στο καλό παράδειγμα του Κώστα Καραμανλή, που είχε αναλάβει την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, το οποίο αποδείχθηκε ότι ήταν μία μπαρούφα, υποδηλώνει και την όλη στόχευση της κυβέρνησης, της δικογραφίας, αλλά και της συζήτησης, όπως εξελίσσεται. Το πάρτι με τα φάρμακα (συνολικά όχι μόνο της Novartis) έγινε στην Ελλάδα και τα στοιχεία δείχνουν πότε έγινε. Από το 2000 μέχρι το 2009 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη από 1 δισ. ευρώ πήγε στα 5 δισ. ευρώ. Ιδίως μεταξύ 2004-2009 έγινε πάρτι.
Και το σκάνδαλο δεν έγκειται τόσο στο γεγονός ότι ενδεχομένως κάποιοι πολιτικοί χρηματίστηκαν, αλλά στο γεγονός ότι κάποιοι από κυβερνητικές θέσεις ευθύνης, ενώ έβλεπαν τις δαπάνες να εκτροχιάζονται δεν έκαναν τίποτα… Προφανώς και υπάρχει πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης Καραμανλή πρωτίστως και της Κυβέρνησης Σημίτη δευτερευόντως, για το εκτροχιασμό της φαρμακευτικής δαπάνης. Αλλά στο κάδρο του σκανδάλου παραδόξως δεν υπάρχει ο Καραμανλής… ούτε και ο Σημίτης… Και ο Τσίπρας φρόντισε να βάλει τον Καραμανλή στο κάδρο του καλού παραδείγματος… Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι εξ’ορισμού δεν μπορεί να υπάρξει ευθύνη, πολιτική ή ποινική, στις Κυβερνήσεις που ακολούθησαν από το 2010. Γιατί από το 2010 και μετά μπορεί η φαρμακευτική δαπάνη να μειώνονταν ραγδαία, αλλά αυτό δεν αποκλείει το γεγονός ότι κάποιοι μπορεί να λειτούργησαν έτσι ώστε κάποια εταιρεία να αποκτήσει μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα της φαρμακευτικής δαπάνης.
Όμως έχουμε φάρμακα, τιμές, δαπάνες, σκευωρίες, πρώην πρωθυπουργούς, υπουργούς, εισαγγελείς πρώην και νυν, προστατευόμενους μάρτυρες και το FBI, όλα ανακατεμένα σε ένα συσκοτισμένο χορό των «τεράτων». Eίναι βέβαιο όμως ότι και σκάνδαλο υπάρχει και σκευωρία, ωστόσο τα πάντα επισκιάζονται από την ευδιάκριτη σκευωρία της σύγχυσης. Μία σκανδαλώδης σκευωρία της σύγχυσης και αποπροσανατολισμού από τους “κατήγορους” και τους “κατηγορούμενους” για όλους εμάς τους υπόλοιπους. Το σκάνδαλο Novartis είναι μονάχα μία πολύ – πολύ μικρή αιτία της ελληνικής χρεοκοπίας. Το σκάνδαλο της φαρμακευτικής δαπάνης συνολικά είναι μία σημαντική αιτία της ελληνικής χρεοκοπίας. Όλοι όμως θέλουν να το αποκρύψουν και να μην το συζητάμε. Γιατί αν το συζητάμε, θα καταλάβουμε πως η λύση στο ελληνικό δράμα δεν μπορεί να έρθει από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα, ούτε φυσικά και από αυτούς που την ώρα των εγκληματικών πράξεων σφύριζαν αδιάφορα.
