Του Δημήτρη Παπαδάκη
Πως το είπε ο Τσίπρας στη βουλή; Το δικό μας Μνημόνιο είναι με το λαό και όχι με τους δανειστές… Μπορεί να είναι εύκολο για τον Αλέξη Τσίπρα να τρολάρει όσους μιλούσαν για τέταρτο Μνημόνιο, αλλά όσο ικανός κι αν είναι επικοινωνιακά ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να τρολάρει την πραγματικότητα.
Και η πραγματικότητα είναι πως ο 44χρονος Πρωθυπουργός για να υπογράψει το… Μνημόνιο με το λαό, υπέγραψε κι αυτός πρώτα ένα Μνημόνιο με τους δανειστές. Ενα Μνημόνιο που έφερε εξίσου σκληρά μέτρα, έφερε capital contols, εξαΰλωσε την περιουσία του Δημοσίου στις τοποθετήσεις που είχε κάνει με τις ανακεφαλαιοποιήσεις των Τραπεζών. Αυτά και πολλά άλλα ακόμη, που κι αν δεν κόστισαν 200 ή 100 δισ. σίγουρα κόστισαν αρκετά δισεκατομμύρια. Και οπωσδήποτε πολλαπλάσια χρήματα από το mail Χαρδούβελη. Όλα αυτά έγιναν στο πλαίσιο της υπερήφανης διαπραγμάτευσης και στο όνομα του λαού. Η εμπειρία λοιπόν δέίχνει πως όταν η ομιλία του πολιτικού και δη του συγκεκριμένου όζει λαό και φτωχολογιά, τότε αργά ή γρήγορα συμφορές θα βρούν το λαό και τη φτωχολογιά.
Ο 44χρονος Πρωθυπουργός έχει βέβαια την πολυτέλεια να μιλάει εκ του ασφαλούς, όχι μόνο γιατί το μαξιλάρι ρευστότητας – ασφαλείας του δίνει τη δυνατότητα να παραμυθιάζει το λαό και να λέει πως τάχα δεν επείγει η χώρα να βγει στις αγορές, αλλά και γιατί ξέρει ότι δεν θα είναι Πρωθυπουργός, όταν το μαξιλάρι θα τελειώνει και άρα θα είναι επιτακτική η ανάγκη της εξόδου στις σγορές. Η πραγματικότητα όμως είναι πως πια η Ελλάδα βρίσκεται σε Μνημόνιο με τις αγορές. Οι οποίες είναι πολύ σκληρότερες απο τυς Ευρωπαίους δανειστές. Δυστυχώς ο Πρωθυπουργός, είτε λόγω του οικονομικού αναλφαβητισμού του, είτε λόγω των συνειδητών ψεμάτων που λέει συνεχώς, μοιάζει να μην έχει καταλάβει πως το κύριο πρόβλημα για την πορεία της χώρας και για να μην βρεθεί ξανά με το χέρι απλωμένο στους Ευρωπαίους, είναι να μπορεί η χώρα να δανειστεί από τις αγορές με ένα βιώσιμο επιτόκιο. Όμως οι αγορές θα σου δώσουν ένα βιώσιμο επιτόκιο, όταν θα δουν ότι βελτιώνεις την ανταγωνιστικότητά σου, το επιχειρηματικό περιβάλλον, όταν διορθώνεις τις παθογένειες του δημόσιου τομέα, όταν αντιμετωπίζεις το πρόβλημα του ασφαλιστικού, όταν πάρεις μέτρα για την επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης. Ο 44χρονος Πρωθυπουργός βέβαια όλα αυτά τα θεωρεί δευτερεύοντα ζητήματα, αφού ενδιαφέρεται μόνο να μοιράζει επιδόματα από το υπερπλεονάσμα και αυξήσεις στο κομματικό στρατό των μετακλητών.
