Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η λέξη “αβαβά” είναι γνωστή σε όσους ασχολούνται έστω και στο ελάχιστο με το ποδόσφαιρο και το στοίχημα και χρησιμοποιείται όταν αναφερόμαστε σε ματς… μιλημένο, δηλαδή στημένο. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς σε γενικές γραμμές τα τρία μνημόνια και τα όσα έγιναν ή καλύτερα δεν έγιναν σε αυτή τη χώρα τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Μπορεί ο πρωθυπουργός να μοιράζει επιδόματα και να πανυγηρίζει υπό τις επευφημίες του Αμερικανού πρέσβη και υψηλόβαθμων αξιωματούχων των Βρυξελλών, μπορεί για φέτος η ελληνική οικονομία να κλείσει με μία ανάπτυξη της τάξης του 2%, όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου ευοίωνα. Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας βασίζεται στην άνοδο του τουρισμού, η οποία βεβαίως βοηθά το ΑΕΠ, βοηθά τη εισροή χρήματος στην οικονομία, αλλά δεν συνιστά από τη φύση της μια δυναμική ανάπτυξη που να μπορεί να συμπαρασύρει κι άλλους κλάδους και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. To πρόβλημα της οικονομίας που δεν έχει αντιμετωπιστεί είναι ότι η χώρα έγινε παγκόσμια πρωταθλήματρια των φόρων, η γραφεικρατία και η διαφθορά παρέμεναν ανέγγιχτες, το ασφαλιστικό συνεχίζει να τρώει τις σάρκες του προϋπολογισμού και των μελλοντικών γενεών και το υπερτροφικό δημόσιο συνεχίζει να ζει εις βάρος του ιδιωτικού τομέα και της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχει στον πολίτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι περί το 70% των δαπανών του προϋπολογισμού αφορούν μισθούς και συντάξεις με το υπόλοιπο 30% το κράτος πρέπει να παρέχει υγεία, εκπαίδευση, να συντηρεί το στρατό, να κάνει έργα κτλ. Αυτή η αναλογία το 2009 ήταν καλύτερη, πράγμα που δείχνει ότι τα χρόνια των μνημονίων (κυρίως με τις αθρόες πρόωρες συντάξεις) το κράτος και η ελληνική οικονομία επωμίστηκε ακόμη μεγαλύτερο βάρος…
Και αφού έγιναν όλα αυτά, οι… “θυσίες” που λένε, και ο ιδιωτικός τομέας λεηλατήθηκε στους φόρους για να μείνει αμεταρρύθμιστο το δημόσιο, που φτάσαμε σήμερα; Αρκεί μόνο να εφαρμοστούν οι δικαστικές αποφάσεις για τα αναδρομικά και την επιστροφή των δώρων για να τιναχθεί η δημοσιονομική πολιτική της χώρας στον αέρα. Αρκεί μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι…
