Από καθυστερήσεις, πολλές καθυστερήσεις, χαρακτηρίζονται οι εξαγγελίες της Κυβέρνησης
Λίγες όσες προχώρησαν, αρκετές ξεχάστηκαν
Συμπληρώθηκε χθες ακριβώς ένας χρόνος από το Περιφερειακό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε από την Κυβέρνηση στην Πάτρα για την “παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δίκαιη ανάπτυξη” στη Δυτική Ελλάδα. Ένας χρόνος σίγουρα δεν φτάνει για να υλοποιηθούν μεγάλα έργα και να δοθούν λύσεις σε θέματα που χρονίζουν. Όμως είναι ικανό διάστημα προκειμένου ο καθένας να κάνει μια πρώτη αποτίμηση και να δει τι προχώρησε και τι όχι, τι δρομολογήθηκε, τι ενδεχομένως έμεινε στις εξαγγελίες. Όλα όσα είχε εξαγγείλλει ακριβώς πριν ένα χρόνο η κυβέρνηση είχαν καταγραφεί από το ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανίας που σε ανακοίνωσή του σημείωνε πως είναι “υποχρέωση όλων (Κυβέρνησης – Περιφέρειας – Δήμων, Φορέων και Πολιτών) το σχέδιο αυτό να μην μείνει στα χαρτιά”…
Ένα χρόνος όμως μετά, ελάχιστα πράγματα μπορεί να πει κανείς ότι έγιναν, πολλά έχουν καθυστερήσει υπερβολικά και κάποια μάλλον ξεχάστηκαν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή κι ας ξεκινήσουμε από το θετικά. Το γεγονός ότι εξασφαλίστηκαν οι πόροι για την έλευση του φυσικού αερίου στη Δυτική Ελλάδα και στην Αιτωλοακαρνανία στο Αγρίνιο είναι πολύ ικανοποιητικό και φαίνεται ότι ο σχεδιασμός προχωρά με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Στα μεγάλα έργα υποδομής όμως παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις. Στο δρόμο Άκτιο – Αμβρακία η εργολαβία – σκούπα προχώρησε, όμως οι εργασίες δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί το στάδιο των ενστάσεων – προσφυγών για να υπογραφεί η σύμβαση. Τα πρώτα 15χλμ από το Άκτιο έως τη Βόνιτσα, αν και είναι έτοιμα να δοθούν στην κυκλοφορία, δεν έχουν δοθεί και ήδη μετράμε μία τετράμηνη καθυστέρηση. Αν και ώριμη μελετητικά η σύνδεση της Ιόνιας Οδού με το Πλατυγιάλι και το Αστακό δεν έχει προχωρήσει, μάλλον ελλείψει πόρων. Αντίστοιχα δεν έχουν προχωρήσει τα αντιπλημμυρικά έργα κατά μήκος της Ιόνιας Οδού ή άλλες μικρές παρεμβάσεις στις αστοχίες του αυτοκινητοδρόμου, όπως η έξοδος στο Μενίδι. Το Υπουργείο Υποδομών μάλιστα δεν έχει καταφέρει να βρει ούτε τους λίγους πόρους που απαιτούνται για την ωρίμανση της σύνδεσης του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό, δηλαδή τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων μετά τη δωρεά της μελέτης οδοποιίας. Γενικότερα η υποεκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, έχει καθυστερήσει πολλά έργα τόσο της Περιφέρειας, όσο και των Δήμων, που το τελευταίο διάστημα εντάχθηκαν με μεγάλη ευκολία… Ένα από αυτά είναι και η ανακατασκευή του παλιού Νοσοκομείου στο Αγρίνιο. Με αργή ταχύτητα εξελίσσονται και τα περισσότερα από τα έργα ΕΣΠΑ, που έχουν εντάξει οι Δήμοι της περιοχής και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, με τους αυτοδιοικητικούς πάντως να αποδίδουν ευθύνες στην Κυβέρνηση, με αφορμή το νέο θεσμικό πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις και τις καθυστερήσεις που αυτό επέφερε. Γενικότερα θα μπορούσε να πει κανείς ότι η καθυστέρηση είναι αυτή που χαρακτηρίζει σχεδόν τα πάντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τα ώριμα έργα ύψους 20 εκατ. για την αναβάθμισης της Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού, περιμέναμε ένα χρόνο για να ανοίξει η σχετική πρόσκληση στο πρόγραμμα “Αλιείας και Θάλασσας” του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης.
Στις εξαγγελίες έχει μείνει η αξιοποίηση του λιμανιού στο Πλατυγιάλι, με την Κυβέρνηση από καιρούν εις καιρόν να κάνει διαρροές περί επενδυτικού ενδιαφέροντος, χωρίς όμως να έχει υπάρξει κάτι απτό μέχρι τώρα. Η ίδρυση Σχολής Γεωπονικών και Θαλασσίων Επιστημών στην Αιτωλοακαρνανία είναι κάτι που προφανώς έχει καθυστερήσει, αλλά εκτός απροόπτου σύντομα θα δούμε να παίρνει σάρκα και οστά τουλάχιστον σε επίπεδο νομοσχεδίου. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν είναι σε θέση να πει με σιγουριά ότι μια τέτοια εξέλιξη θα λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ίδιως τα Τμήματα του Πανεπιστημίου που εδρεύουν στο Αγρίνιο. Και τέλος θα μετρήσει κανείς και κάποιες εξαγγελίες που έως τώρα φαίνεται πως έχουν μείνει στα λόγια. Για παράδειγμα, η προκήρυξη εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τις καπναποθήκες Παπαπέτρου στο Αγρίνιο, η αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου Στράτου, η δημημιουργία Πολιτιστικής Διαδρομής στην Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου – Αιτωλικού, η λειτουργία σταθμού του ΕΚΑΒ στον Αστακό, η μετεγκατάσταση των Ρομά από τα Αη-Βασιλιώτικα στο Αγρίνιο και άλλα.
Οι προθέσεις λοιπόν μπορεί να υπήρξαν και να είναι καλές, όμως επειδή το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει, ένα χρόνο μετά τα αποτελέσματα του Περιφερειακού Συνεδρίου στην Αιτωλοακαρνανίας είναι ακόμη πενιχρά.
