Το σενάριο της ίδρυσης ενός νέου Πανεπιστημίου στη Δυτική Ελλάδα, με την απόσχιση των τμημάτων του Αγρινίου που ανήκουν στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ταυτόχρονα την συγχώνευση/απορρόφηση των τμημάτων του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας (είτε μόνο αυτών που εδρεύουν στο Μεσολόγγι, είτε συνολικά όλων των τμημάτων του ΤΕΙ) είναι δυστυχώς ένα υπαρκτό σενάριο, που βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την αναδιάταξη του ακαδημαϊκού χάρτη στη Δυτική Ελλάδα.
Το σενάριο αυτό, από τη στιγμή μάλιστα που η απορρόφηση του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας προσκρούει στις αντιδράσεις σημαντικής μερίδας της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πανεπιστημίου Πατρών και του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, ίσως είναι το μόνο που μπορεί να δώσει τη λύση, για να γίνει πράξη η εν πολλοίς ακατανόητη επιμονή του Υπ. Παδείας για κατάργηση των ΤΕΙ δια της “πανεπιστημιοποίησής” τους.
Ένα τέτοιο σενάριο μοιάζει πάρα πολύ με την πρόταση για “ομοσπονδιοποίηση” των πανεπιστημιακών τμημάτων του Αγρινίου και των τμημάτων του ΤΕΙ στο Μεσολόγγι, που είχε συζητηθεί το 2013 στο πλαίσιο του “σχεδίου Αθηνά”, αλλά απορρίφθηκε. Όμως τώρα φαίνεται πως επανέρχεται στο τραπέζι των συζητήσεων, λόγω των αντιδράσεων στη συγχώνευση Πανεπιστημίου και ΤΕΙ και στην θέση του Υπ. Παιδείας “σώνει και καλά” να καταργήσει το ΤΕΙ.
Εάν προχωρήσει μια τέτοια λύση είναι πολύ πιθανό να επανέλθουν στο προσκήνιο όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισαν τα τμήματα του Αγρινίου την περίοδο 2010 – 2013 με το αυτόνομο στα χαρτιά Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας. Η ίδρυση του Πανεπιστημίου το καλοκαίρι του 2009 λίγο πριν τις εκλογές ήταν μόνο ένα προεκλογικό πυροτέχνημα της τότε Κυβέρνησης. Ίδρυε ένα νέο Πανεπιστήμιο προσφεύγοντας ταυτόχρονα σε εκλογές με σκοπό να πάρει εντολή για να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Μοιραία το Πανεπιστήμιο δεν στελεχώθηκε ποτέ με το απαραίτητο προσωπικό που απαιτούνταν. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρχικά η οικονομική του λειτουργία βασίζονταν στις κεντρικές υπηρεσίες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και λίγο αργότερα στις αντίστοιχες υπηρεσίες του Πανεπιστημίου Πατρών. Και αυτού του τύπου τα προβλήματα έπαψαν μόνο όταν το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας καταργήθηκε.
Πλέον το λάθος του 2009 είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί το 2019. Η Κυβέρνηση μπορεί να ισχυρίζεται ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, όμως οι μνημονιακές δεσμεύσεις συνεχίζονται. Και είναι εξαιρετικό αμφίβολο αν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι που χρειάζονται για τη στήριξη ενός νέου Ιδρύματος. Επίσης είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μια τέτοια λύση θα έλυνε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστημιακά τμήματα του Αγρινίου και τα οποία έχουν οδηγήσει εκ νέου του φοιτητές σε κινητοποιήσεις.
Ίδρυμα υπάρχει και λέγεται Πανεπιστήμιο Πατρών. Είναι ένα από τα καλύτερα της χώρας, έχει το brand, έχει τη διοικητική δομή, έχει έμπειρο προσωπικό. Και η λύση για τα τμήματα του Αγρινίου πρέπει να βρεθεί μέσα σε αυτό. Μπορεί και το Πανεπιστήμιο Πατρών, όπως άλλα Πανεπιστήμια αναλόγου επιπέδου (π.χ. Δημοκρίτειο) να λειτουργήσει ως εξακτινωμένο. Απλώς πρέπει επιτέλους τα τμήματα αυτά να στηριχθούν, με απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων, με ενίσχυση σε προσωπικό, με τη μετονομασία του ΔΠΦΠ, όλα αυτά δηλαδή για τα οποία μιλούν οι φοιτητές, αλλά κανείς δεν τους ακούει…
