Αυτές οι εκλογές πέρα από ένα ισχυρό ράπισμα στο δικομματισμό, πρόσφεραν και το ξεγύμνωμα του τοπικού τύπου. Εννοούμε βέβαια όχι τον τοπικό τύπο στο σύνολό του, αλλά την πλειονότητά του ή τέλος πάντων περισσότερα από τα τοπικά ΜΜΕ με την μεγαλύτερη απήχηση. “Τώρα περιμέναμε να δούμε;” ίσως να έλεγε κανείς. Τώρα που τα κόμματα συμπληρώσανε να ψηφοδέλτιά τους με την κουτσή Μαρία, τώρα αυτό το ξεγύμνωμα φάνηκε ακόμη περισσότερο.
Στο ΑγρίνιοCulture.gr επιλέξαμε να προβάλλουμε μόνο τις κεντρικές προεκλογικές εκδηλώσεις όλων των κομμάτων και όχι την δραστηριότητα και τις απόψεις – θέσεις μεμονωμένων υποψηφίων. Ο λόγος είναι ότι η φιλοξενία της προεκλογικής δραστηριότητας ενός υποψηφίου πωλείται από την πλειονότητα των ΜΜΕ ή αγοράζεται -αν προτιμάτε- από τους υποψηφίους με μια προεκλογική καταχώρηση- διαφήμιση. Ένα τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σπότ, μια καταχώρηση σε μια εφημερίδα ή ένα banner σε μια ιστοσελίδα πωλείται πακέτο με τη φιλοξενία όλων των δελτίων τύπου του υποψηφίου. Η κουτσή Μαρία όμως που κατέβηκε φέτος στις εκλογές, αντί σε κάποιο δελτίο τύπου να φιλοξενεί απόψεις ή θέσεις της (ίσως αυτό να είχε μια αξία), το γεμίζε με κρίσεις και χαρακτηρισμούς, που ξεχειλίζαν από γραφικότητα και οπωσδήποτε ελέγχονται.
Αυτό το πράγμα στο ΑγρίνιοCulture.gr αρνούμαστε να το δημοσιεύσουμε!
Θα σας κουράζουμε με τα πολλά παραδείγματα αλλά δεν πειράζει… έχουν πλάκα!
Έτσι εξηγούνται οι …πηγαίοι τίτλοι που είδαμε σχεδόν σε όλο το φάσμα του έντυπου και ηλεκτρονικού τοπικού τύπου… “Θερμή και ογκώδης η ανταπόκριση των Αγρινιωτών στο κάλεσμα του Τάδε”, “Ενθουσιώδης, μεγάλη σε όγκο και σε παλμό ήταν η προεκλογική συγκέντρωση και ομιλία του Τάδε στους Αιτωλοακαρνάνες ετεροδημότες”. Από τους …πηγαίους τίτλους περνάμε σιγά σιγά στο να δίνουμε την τάση ότι αυτός ο υποψήφιος “πάει καλά” : πχ. “Η μεγάλη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Μεσολόγγι και ξεπέρασε κάθε προσδοκία, δείχνει τη δυναμική που έχει αναπτυχθεί γύρω από το πρόσωπο του Τάδε” Όταν ο υποψήφιος κατεβαίνει για πρώτη φορά πρέπει να δώσουμε έμφαση στην ανανέωση: πχ “Σε μια εποχή έντονης απαξίωσης για τα πολιτικά πρόσωπα, φάνηκε ότι ο κόσμος διψά κι έχει ανάγκη για νέο αίμα στην πολιτική ζωή του τόπου. Έτσι παρά τη δύσκολη συγκυρία η ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα κι ο ενθουσιασμός του κόσμου έδειξαν την δυναμική που έχει η υποψηφιότητα της Τάδε.” Όταν πάμε στη ουσία των απόψεων του υποψηφίου -που βέβαια η άποψή του είναι ότι πει το κόμμα- γράφουμε το εξής : “Δωρικός, λιτός αλλά συνάμα ανθρώπινος και ρεαλιστικός, ο Τάδε, δεν χαρίστηκε ούτε στον λαό για τις δικές του ευθύνες. Δεν έμεινε όμως μόνο στην κριτική αλλά προχώρησε κι ένα βήμα παρακάτω, καταθέτοντας ρηξικέλευθες προτάσεις τόσο για το μέλλον της χώρας, όσο και την Αιτ/νία ειδικότερα.” Μα καλά, δεν υπάρχει καθόλου τσίπα, είναι δυνατόν να δημοσιεύονται αυτά τα πράγματα;;; Άκου “δωρικός”… Αυτό το πράγμα το έγραψε υποψήφιος που εκτός από τον υποψήφιο παρίστανε και το γραφείο τύπου του εαυτού του. Ας δούμε άλλο ένα παράδειγμα που υποψήφιος κρίνει την ομιλία του: “με μια χειμαρρώδη ομιλία, με αιχμές και σκληρή κριτική για το πολιτικό σύστημα που οδήγησε την πατρίδα μας στην σημερινή κατάσταση, έκανε μία σε βάθος ανάλυση, χωρίς να χαριστεί σε κανέναν και χωρίς να χαϊδέψει κανενός τ’ αυτιά.” Αλάνι ο υποψήφιος… Πρώτος μάγκας!!! Τελικά πήρε περίπου 2χιλιάδες σταυρούς. Θέμα για τα ΜΜΕ στη προεκλογική περίοδο αποτέλεσε και η αξιποίηση του διαδικτύου από υποψήφιο… Ασχολίαστο. Η κατάντια των ΜΜΕ που δημοσίευσαν όλα αυτά τα πράγματα έχει και άλλη μια σημειολογία. Εκτός από τα δελτία τύπου στα πλαίσια της “καταχώρησης” αναδημοσίευονταν η κάθε συνέντευξη, η κάθε δήλωση του υποψηφίου σε άλλο ΜΜΕ. Τι είπε στο Μega, τι είπε στο Αχελώο, τι είπε στο Σκάι, τι είπε στο blog του χωριού του.
Είναι τραγική η συμπεριφορά αυτή των ΜΜΕ, γιατί εκτός των άλλων απαθρασύνονται εντελώς και οι υποψηφίοι. Πχ όταν ο άλλος ξέρει ότι δεν πρόκειται να ακούσει κριτική, θα δηλώσει χωρίς τσίπα και απευθυνόμενος σε ιθαγενείς ότι είναι “εξαρτημένος με την Αιτωλοακαρνανία” Τότε καμάρι μου είσαι για τον ΟΚΑΝΑ όχι για τη Βουλή…. Και φτάνουμε στο απόγειο της ξεφτίλας! Να διαβάζουμε σε ΜΜΕ την κοινωνιοκριτική που έκανε υποψήφιος μέσα από την κλαρινοκριτική (και ο νοών νοείτω).
Το δυστύχημα είναι πως με αυτή την τακτική όλα (και όσα δεν έπραξαν έτσι) τα ΜΜΕ χάνουμε. Χάνουμε σε αξιοπιστία, χάνουμε σε κύρος, χάνουμε σε παρεμβατικότητα μέσα στα πράγματα. Αυτή η απώλεια είναι βέβαια πολύ μεγαλύτερη από λίγες χιλιάδες ευρώ κάθε φορά που έχουμε εκλογές. Ο κόσμος, δυστυχώς, ο περισσότερος, δεν κρίνει τα ΜΜΕ ως σύνολο, τα τσουβαλιάζει, όπως έκανε και με τους βουλευτές. Δεν είναι όμως και οι 300 ανίκανοι ή προδότες!
Επειδή μας ενοχλεί να κρινόμαστε από τις πράξεις των άλλων, γι΄ αυτό καταθέσαμε και αυτές τις απόψεις. Υπάρχει βέβαια και η ευθύθνη του κόσμου που κρίνει κατ΄αυτό τον τρόπο. Όμως ας κοιτάξουμε πρώτα εμείς τα ΜΜΕ τη δική μας ευθύνη.
ΑγρίνιοCulture.gr
