Του Δημήτρη Παπαδάκη
Έχει κι ο Τσίπρας τα δίκια του… Την βαριά ήττα στις ευρωεκλογές την απέδωσαν στην «κόπωση» των πολιτών από την λιτότητα. Το πρόβλημα όμως είναι πως η λιτότητα φέρει την υπογραφή του. Γιατί την τριετία 2016-2018 οι δανειστές ζητούσαν 10,5 δισ. ευρώ πλεόνασμα και αυτός πέτυχε πλεόνασμα 22 δισ. ευρώ. Αυτά τα 11,5 δισ. ευρώ φέρουν την υπογραφή Τσίπρα. Αυτά τα υπερ-πλεονάσματα του Τσίπρα έφεραν την επιπλέον λιτότητα και την «κόπωση» των πολιτών. Είναι το “τέταρτο μνημόνιο” που επέβαλλε ο Τσίπρας μαζί με το τρίτο.
Ο Τσίπρας όμως πέρα από αυτό το λάθος έκανε κι ένα ακόμη. Υπολόγισε ότι με αυτά τα χρήματα θα μπορέσει να κάνει πολιτική και παροχές για τους κοινωνικά αδύναμους και για τους “πολλούς”. Πέρα από το γεγονός ότι αυτά τα υπερ-πλεονάσματα δεν συνιστούν αναδιανομή, αφού προήλθαν κατά βάση από έμμεσους, άρα άδικους, φόρους, το πρόβλημα ήταν ότι στην πραγματικότητα οι “πολλοί” στην ελληνική κοινωνία ήταν η αποκαλούμενη μεσσαία τάξη και όχι οι κοινωνικά ασθενέστρεροι… Οι φορολεηλασία της μεσαίας τάξης έπληξε και τους κοινωνικά ασθενέστερους, αφού συνήθως στην οικονομία η μεσσαία τάξη γίνεται ο εργοδότης των ασθενέστερων. Στην αριστερή ιδεολογία όμως αυτά δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά.
Το αστείο είναι πως τώρα που πρόκειται να χάσει και τις εθνικές εκλογές ο Τσίπρας ξορκίζει τη λιτότητα των Βρυξελλών, ξεχνάει όμως τη δική του.
