Του Δημήτρη Παπαδάκη
Οι (προγραμματικές) δηλώσεις τελείωσαν, είναι ώρα για έργα. Και εδώ είναι που θα κριθεί η νέα κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη. Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης για πολλούς να σηματοδότησε μία “επιστροφή στην κανονικότητα”. Όμως τα “βαριά” βιογραφικά αρκετών μελών της κυβέρνησης, θα πρέπει να κριθούν και στην πράξη. Γιατί, το στοίχημα δεν είναι η κυβέρνηση της ΝΔ να αποδειχθεί απλώς καλύτερη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το στοίχημα είναι να υπάρξουν απαντήσεις και μάλιστα πειστικές και αποτελεσματικές σε χρόνια προβλήματα, σε παθογένειες της οικονομίας, της δημόσιας διοίκησης κτλ. Εξάλλου αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να μην επιστρέψει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ που με το 31% καραδοκούν.
Μπορεί κάποια από τα πρώτα δείγματα της νέας κυβέρνησης εκ πρώτης όψεως να φαντάζουν θετικά, όμως αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πάρει θέση απέναντι και σε δύσκολα ζητήματα, όπου απέναντί της θα συναντήσει το λαϊκισμό είτε το ΣΥΡΙΖΑ, είτε των συνδικαλιστών. Και εκεί η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει πραγματικά φιλελεύθερες απαντήσεις. Για παράδειγμα, θα τολμήσει να αλλάξει τον συνδικαλιστικό νόμο; Θα πληρώσουν ξανά οι φορολογούμενοι τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου για την εξυγίανση των ΔΕΚΟ;
Και επιπλέον ο μεγάλος κίνδυνος για την κυβέρνηση είναι ο εφησυχασμός και ο χρόνος… Σήμερα είναι αναμφίβολα μία ιστορική ημέρα για την ελληνική οικονομία καθώς η απόδοση του 10ετούς ομολόγου υποχωρεί στο 1,98% (μικρότερο επιτόκιο από το αντίστοιχο αμερικανικό) που είναι το χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Κάτι τέτοιο όμως δεν δικαιολογείται από πουθενά, αφού η χώρα δεν βρίσκεται σε επενδυτική βαθμίδα, στην οικονομία παραμένουν τα capital controls και το χρέος σύμφωνα με τους περισσότερους μη βιώσιμο. Δεν χωρά εφησυχασμός, αντιθέτως χρειάζεται μεγάλη ταχύτητα, προκειμένου η χώρα να αλλάξει παραγωγικό μοντέλο και να εκμεταλλευτεί τη διεθνή ευνοϊκή συγκυρία, προτού η παγκόσμια οικονομία “στρίψει” και σκάσει η επόμενη φούσκα…
