Του Δημήτρη Παπαδάκη
Αν θυμάμαι καλά στο χαρτοπαικτείο τραβώντας Joker μπορείς να «αναπαραστήσεις» όποιο χαρτί σου λείπει, για να κερδίσεις. Με την ίδια ευκολία ετούτη η χώρα έχει την πολυτέλεια, παρά τα μύρια όσα κομβικής σημασίας προβλήματά της, να συζητά για θέματα χαμηλής υποστάθμης στο ανώτατο επίπεδο. Αλλά και οι συζητήσεις επιπέδου «Joker» έχουν κι αυτές τη χρησιμότητά τους προκειμένου αυτές να μας θυμίζουν ότι είμαστε η χώρα της φαιρδράς πορτοκαλέας ή για να χρησιμοποιήσουμε έναν κινηματογραφικό όρο η χώρα «χρυσό βατόμουρο».
Από την αντιπαράθεση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και την παρ’ ολίγον κυβερνητική κρίση, με αφορμή τους ελέγχους της Αστυνομίας σε κινηματογράφους για να διαπιστωθεί αν παρακολουθούσαν και ανήλικη την κριμένη ως ακατάλληλη δια ανηλίκους ταινία, προκύπτουν με ασφάλεια ορισμένα συμπεράσματα. Πρώτα από όλα, η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τον… «Joker». Ο καφενειακός πολλές φορές ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά εκφράστηκε με ισχυρή δόση πολιτικού τεντιμποϊσμού. Ο Γιάννης Ραγκούσης νομοθετεί ως υπουργός του ΠΑΣΟΚ για το «ακατάλληλο δια ανηλίκους», ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταργεί στη διάρκεια της διακυβέρνησής του το νόμο και ο Ραγκούσης επανέρχεται, ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πλέον, για να διαμαρτυρηθεί για την εφαρμογή του δικού του νόμου, που όπως λέει, η εφαρμογή του συνιστά… παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς! Αυτό βέβαια συνιστά παράνοια!
Από το ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως, που ως άλλος «Joker» τα βάζει με την καθεστηκυία τάξη, δεν περίμενε κανείς να δει τυφλή υπακοή στους νόμους. Τι έκαναν όμως τα κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ; Η μεν Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, εξαγγέλλει ΕΔΕ για τους υπαλλήλους του Υπουργείο που έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο. Ο δε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, νιώθοντας ίσως ενοχές για τη συμπόρευσή του με τη ΝΔ και για να πετάξει από πάνω του τη ρετσινιά, αποφάσισε να πάει να δει την ταινία με τον ανήλικο γιό του. Αποφάσισε δηλαδή να παραβεί το νόμο όντας Υπουργός αρμόδιος ή συναρμόδιος για την τήρησή του. Αναμενόμενη βέβαια και η φοβική αντίδραση της ΝΔ.
Γίνεται ολοένα και πιο συχνά σαφές ότι το βασικό πρόβλημα αυτής της χώρας, δείγμα μάλλον του πολιτικού της αναλφαβητισμού και της θεσμικής της παρεκτροπής, είναι ότι οι περισσότεροι δεν σέβονται τους νόμους και ούτε καν προβληματίζονται από τη μη τήρησή τους. Αν συμφωνήσουμε όλοι, ότι πρέπει να αλλάξουμε ένα νόμο, επειδή ο υπάρχων νόμος είναι κακός ή δεν μας κάνει, μέχρι να τον αλλάξουμε, θα πρέπει να τον τηρούμε. Αυτό, το τόσο απλό, το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να το αντιληφθεί. Επί του προκειμένου βέβαια το ερώτημα είναι ένα: το κράτος να αφήνει έναν που έχει κινηματογράφο να βάζει μέσα ανήλικους, όταν το έργο είναι ακατάλληλο για ανήλικους; Το εάν σωστά κρίθηκε ακατάλληλο, το ποιος έδωσε εντολή να κάνει ελέγχους η αστυνομία, το εάν είναι ωραίο το έργο, είναι μια άλλη συζήτηση.
Την ίδια ώρα ας έχουμε στο νου μας ότι στην Ευρώπη ασχολούνται με πολύ σοβαρότερα και πολύ πιο σύνθετα προβλήματα. Για παράδειγμα, στο Παρίσι αυτή την εποχή προβάλλεται μια ταινία σχετική με τους Κούρδους. Έχει τίτλο «Αδελφές στα όπλα» και σκηνοθέτιδα της ταινίας είναι δημοσιογράφος του περιοδικού Charli Hebdo, στα γραφεία του οποίου έγινε επίθεση τζιχαντιστών το 2015. Και η αστυνομία υπό το φόβο νέας τρομοκρατικής επίθεσης έχει λάβει έκτακτα μέτρα ασφαλείας κοντά στα σημεία που βρίσκονται κινηματογράφοι. Σκεφτείτε να έπρεπε να ασχοληθούμε στην Ελλάδα με κάτι παρόμοιο… Ευτυχώς εδώ τραβήξαμε… «Joker»…
