Του Δημήτρη Παπαδάκη
«Εντολή» να μην υπάρξει αύξηση των εποχικών εργαζομένων στο Δημόσιο έδωσε την περασμένη εβδομάδα ο Υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος, στα πλαίσια της διαδικασίας κατάρτισης του προγραμματισμού των προσλήψεων στη γενική κυβέρνηση το 2020. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, σε εγκύκλιό του, «όσον αφορά στο εποχικό προσωπικό θα πρέπει να αποφεύγεται αύξηση του αριθμού αυτού σε σχέση με το προσωπικό που προσλήφθηκε το έτος 2019». Μ’ άλλα λόγια, δεν πρέπει να αυξηθεί το πλήθος των προσλήψεων εποχικών υπαλλήλων στο Δημόσιο το 2020 σε σχέση με εκείνο το πλήθος που προσλήφθηκε το 2019.
Τι ακριβώς όμως έγινε μέσα στο 2019; Το 2019 είχαμε εκλογές και το πελατειακό σύστημα που σέβεται τον… εαυτό του έκανε προσλήψεις! Όχι πολλές, μονάχα 9.500 παραπάνω από όσους έχουμε συμφωνήσει έναντι των θεσµών – δανειστών. Το 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έφτασε τον αριθμό των εποχικών από τις 47.500 που ήταν ο µέσος όρος των προηγούμενων ετών στις 57.000 τον Ιούνιο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε όλα αυτά φυσικά παραβλέποντας τις προειδοποιήσεις από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κυρίως όμως τα έκανε όλα αυτά με την ανοχή των δανειστών. Εξάλλου με τα νούμερα των δημοσκοπήσεων που έδειχναν βαριά εκλογική ήττα (η οποία δεν απεφεύχθη από τις προσλήψεις) δεν θα… ίδρωνε το αυτί του ΣΥΡΙΖΑ από τις προειδοποιήσεις. Μόνο ενάμιση περίπου μήνα προ των εκλογών προσελήφθησαν περί τις 5.000 εποχικοί. Προεκλογικά η Νέα ∆ηµοκρατία κατήγγειλε σφόδρα την προηγούμενη κυβέρνηση, γιατί είχε ξεπεράσει αυτόν τον προβλεπόμενο αριθµό εποχικών. Μετεκλογικά και συγκεκριμένα τον περασμένο Σεπτέμβριο ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος διαβεβαίωσε ότι θα τηρηθούν οι συμβάσεις των εν λόγω προσληφθέντων καθώς η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να φερθεί άδικα σε κανέναν. Και τώρα με την εγκύκλιό του ο Υπουργός λέει ότι «όσον αφορά στο εποχικό προσωπικό θα πρέπει να αποφεύγεται αύξηση του αριθμού αυτού σε σχέση με το προσωπικό που προσλήφθηκε το έτος 2019». Δηλαδή θα μπορούμε και εμείς να υπερβούμε κατά 9.500 τον αριθμό των εποχικών…
Και κάπως έτσι το πελατειακό κράτος διαιωνίζεται η κάθε κυβέρνηση παραλαμβάνει τη σκυτάλη από την προηγούμενη και συνεχίζει μέχρι να την παραδώσει στην επόμενη. Οι δανειστές χρειάστηκαν να περάσει η διετία του πρώτου μνημονίου για να καταλάβουν την ελληνική κομπίνα… Το μισθολογικό κόστος του δημοσίου δεν μειώνονταν αντίστοιχα με τις αποχωρήσεις που υπήρχαν. Έτσι από το 2012 και μετά άρχισαν να συλλέγουν στοιχεία αναφορικά με το «εποχικό» προσωπικό που προσλαμβάνεται στο Δημόσιο. Αφού λοιπόν διαπίστωσαν με νούμερα τους εναλλακτικούς τρόπους επιβίωσης του πελατειακού κράτους, ζήτησαν το 2015 να μειώσουμε τα ρουσφέτια των «εποχικών» κατά περίπου 1.500 το χρόνο, έτσι ώστε να φθάσουμε κάποια στιγμή οι εποχικοί να είναι ελάχιστοι αν όχι κανείς…
Εδώ όμως είναι Ελλάδα! Δεν περνάνε αυτά! Και η ιερή αγελάδα του Δημοσίου θα παραμένει εν πολλοίς ανέγγιχτη, έτσι ώστε το πολιτικό σύστημα να συνεχίζει να ψηφοθηρεί. Οι εποχικές ανάγκες του Δημοσίου θα μπορούσαν φυσικά να καλυφθούν, αν ήταν εφικτό να γίνει αξιολόγηση. Αξιολόγηση όλων των υπηρεσιών συνολικά ως δομών, ώστε να εντοπιστούν οι υπεράριθμοι που υπάρχουν σε πολλές υπηρεσίες, σε ΔΕΚΟ, κρατικές βιομηχανίες και πάσης φύσεως οργανισμούς του Δημοσίου. Αυτοί θα μπορούσαν να μετακινηθούν εκεί όπου υπάρχουν οι εποχικές ή οι έκτακτες ανάγκες. Έτσι θα μπορούσε να δοθεί μια οριστική λύση στο πρόβλημα και να μην δημιουργείται το φαινόμενο οι εποχικοί και οι πάσης φύσεως συμβασιούχοι να θεωρούν τους εαυτούς τους «ομήρους» και ζητούν στη συνέχεια τη μονιμοποίησή τους.
