Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η καινοτόμα έκθεση-συνέδριο «Beyond 4.0» θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2020. Η έκθεση στοχεύει να μετατρέψει τη Θεσσαλονίκη σε έναν κόμβο τεχνολογίας και καινοτομίας για την ανατολική Ευρώπη & Μεσόγειο, αφού είναι η πρώτη τεχνολογική έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στη χώρα και αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά τον ψηφιακό μετασχηματισμό της εγχώριας αγοράς και να λειτουργήσει ως γέφυρα των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων καθώς θα με εταιρείες, πανεπιστήμια και επενδυτές του εξωτερικού.
Κατά την παρουσίαση της έκθεσης ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης είπε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Μεταξύ άλλων υπογράμμισε ότι «η έκθεση ονομάζεται Beyond 4.0 αλλά η Ελλάδα ακόμη δεν είναι Beyond 3.0, δηλαδή δεν έχουμε υπερβεί τις εκκρεμότητες με την τρίτη βιομηχανική επανάσταση για να μπούμε στην τέταρτη». Και πρόσθεσε ότι «αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με μία σειρά από ενέργειες και στο πλαίσιο αυτό έχουμε ανακοινώσει ήδη πολύ σημαντικές δράσεις για το επόμενο διάστημα. Από απλές διαλειτουργικότητες, δηλαδή μητρώα στο ελληνικό Δημόσιο τα οποία «μιλάνε» μεταξύ τους, διαλειτουργούν, συντελούν σε βελτίωση της σχέσης του πολίτη με το κράτος, έως τα σχέδια για τη δημιουργία ενός οικοσυστήματος καινοτομίας στην Ελλάδα».
Έχει δίκιο κατ’ αρχάς ο Κ. Πιερρακάκης, όταν λέει ότι δεν έχουμε υπερβεί τις εκκρεμότητες με την τρίτη βιομηχανική επανάσταση. Και αυτό γιατί η κορύφωσή της συνέπεσε με τα μεγάλα «εγκλήματα» της Μεταπολίτευσης. Πρώτα από όλα με την αποβιομηχάνιση της οικονομίας, στην οποία συνετέλεσε ο κρατικός παρεμβατισμός που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ενώ στο δημόσιο τομέα με τη δημιουργία -αρχής γενομένης από τη δεκαετία του 1980- ενός υπερτροφικού Δημοσίου, προκειμένου να λεηλατηθεί από τους πράσινους και γαλάζιους κομματικούς στρατούς. Δημιουργούσαμε φορείς του δημοσίου για να ταλαιπωρούν τον πολίτη και έτσι φτάσαμε σήμερα να χρειαζόμαστε διαλειτουργικότητες, για να «μιλάνε» μεταξύ τους οι υπηρεσίες.
Δεν λοιπόν μόνο το θέμα να προλάβουμε την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, είναι και ότι πρέπει να καλύψουμε το «κενό» που έχουμε αφήσει από την τρίτη. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει στην κυριολεξία να γίνουν άλματα…. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι αν είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να κάνουμε άλματα. Ο Κ. Πιερρακάκης σε αυτό το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης φαίνεται σαν «ώριμος από καιρό» για το ψηφιακό μετασχηματισμό. Το εγχείρημα όμως είναι αντικειμενικά πολύ δύσκολο τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Δημόσιας Διοίκησης. Και αυτό γιατί, όπου εισάγεται η τεχνολογία, μειώνεται η γραφειοκρατία, η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις, η αναξιοκρατία και οι αλλαγές αυτές σίγουρα θα ξεβολέψουν το «βαθύ» κράτος… Ακόμη κι αν η κυβέρνηση κάνει τα απαραίτητα βήματα πάντα υπάρχει το… «σύνδρομο Πεπονή»… Ο Σάκης Πεπονής, ένας από τους ελάχιστους φωτισμένους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ, έγραψε ιστορία με το ΑΣΕΠ, γιατί έκλεισε σε συντριπτικό ποσοστό τις χαραμάδες εισόδου των κομματικών χειροκροτητών στο κράτος. Η μεταρρύθμιση έγινε, αλλά μερικά χρόνια αργότερα άρχισε σε μεγάλο βαθμό το ξήλωμα : οι προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ και η μονιμοποίηση συμβασιούχων που διορίστηκαν εκτός ΑΣΕΠ. Σημασία έχει λοιπόν η μεταρρύθμιση να έχει διάρκεια. Και όταν, όπως επί του ψηφιακού μετασχηματισμού, έχουμε να κάνουμε άλματα, χρειαζόμαστε διάρκεια.
