Του Δημήτρη Παπαδάκη
Στη διαγραφή των απαιτήσεων των νοσοκομείων του ΕΣΥ έναντι του ΕΟΠΥΥ για την τριετία 2015-2017 προχώρησε το Υπουργείο Υγείας, καθώς με Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ την παραμονή των Χριστουγέννων, εγκρίθηκε η διαγραφή χρεών συνολικού ύψους 3.509 δισ. ευρώ, που προέρχονται από υπηρεσίες παρασχεθείσες σε ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, δηλαδή εισπρακτέα νοσήλια. Η απόφαση προβλέπει και αντίστοιχη και ισόποση διαγραφή από τον ΕΟΠΥΥ των υποχρεώσεών του προς τα εν λόγω νοσοκομεία. Η τελευταία φορά που εκδόθηκε σχετική υπουργική απόφαση για διαγραφή χρεών του ΕΟΠΥΥ προς τα νοσοκομεία ήταν τον Απρίλιο του 2016, ενώ ο ΕΟΠΥΥ έχει μεταβιβάσει ποσά προς τα νοσοκομεία ύψους 1,3 δισ. ευρώ για τη διετία 2016-2017.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πως γίνεται τούτο. Είναι δυνατόν να διαγράφονται χρέη «με ένα νόμο κι ένα άρθρο»; Και πως γίνεται δυο κυβερνήσεις (2016, 2019) με εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές να προβαίνουν στην ίδια τακτική διαγράφοντας χρέη; Στο… μαγικό κόσμου του Ελληνικού Δημοσίου όλα γίνονται! Στα σοβαρά όμως γίνεται να διαγράφονται χρέη «με ένα νόμο κι ένα άρθρο». Όταν υπάρχει από πίσω ο φορολογούμενος να καλύπτει τα χρέη, τότε φυσικά και γίνεται. Τα 3,5 δισ. ευρώ που ο ΕΟΠΥΥ χρωστούσε στα νοσοκομεία «εξαφανίστηκαν», «εξαφανίστηκαν» και οι απαιτήσεις των νοσοκομείων από το ΕΟΠΥΥ… Έτσι ο ΕΟΠΥΥ φαίνεται από δημοσιονομικής άποψης «υγιής» και εν μέρει και τα νοσοκομεία… Ποιος πληρώνει όμως; Πληρώνει φυσικά ο φορολογούμενος. Και πληρώνει τρεις φορές! Μια μέσω των ασφαλιστικών του εισφορών και μία μέσω των φόρων του από τους οποίους επιχορηγούνται τα νοσοκομεία. Όμως από τη στιγμή που το κράτος δεν επιδοτεί αντίστοιχα τα νοσοκομεία –για τα 3,5 δισ. ευρώ είναι πραγματοποιηθείσες δαπάνες από τα νοσοκομεία- αυτά παραμένουν υποχρηματοδοτημένα, με αποτέλεσμα ο φορολογούμενος να μην λαμβάνει υπηρεσίες αντίστοιχες με αυτές που έχει διπλοπληρώσει. Και εδώ πλέον ο φορολογούμενος «πληρώνει» το… μάρμαρο.
Όλα αυτά βεβαίως είναι επιπτώσεις της κρίσης, που δεν έχει ξεπεραστεί κι ας τελείωσαν τα μνημόνια. Ο ΕΟΠΥΥ είναι προφανές ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί, αφού ενός οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται και γενικότερα οι ασφαλισμένοι έχουν μειωθεί, ενώ τόσο τα νοσοκομεία όσο και ο ΕΟΠΥΥ καλούνται να σηκώσουν και το βάρος των ανασφάλιστων, αλλά και τα τελευταία χρόνια των προσφύγων – μεταναστών που δεν έχουν πληρώσει φυσικά εισφορές.
Βεβαίως το θέμα έχει παρά πολλές ακόμη πτυχές. Όμως αξίζει να σταθεί κανείς σε μια από αυτές που δείχνει πως η αναποτελεσματικότητα του κράτους κοστίζει. Ο ΕΟΠΥΥ από το 2016 έχει ενεργοποιήσει το σύστημα αυτόματης εκκαθάρισης, με τους Ιδιώτες Παρόχους να υποβάλουν άμεσα, να εκκαθαρίζονται αυτές οι υποβολές και να αποζημιώνονται σχετικά γρήγορα. Τα νοσοκομεία, ενώ έχουν αντίστοιχα συστήματα, λόγω υποστελέχωσης δεν έχουν ενταχθεί σε αυτό το σύστημα…. Σύμφωνε με εκτιμήσεις η ένταξη και των δημοσίων νοσοκομείων στο σύστημα εκκαθάρισης του οργανισμού θα μπορούσε να επιφέρει εξορθολογισμό δαπανών έως και 30%! Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ανέκαθεν υπήρχε δυστοκία των νοσοκομείων στις εισπράξεις καταβολών από τον ΕΟΠΥΥ, γεγονός που με τη σειρά του εκτοξεύει τα ληξιπρόθεσμα των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές τους. Όμως ενώ το Υπουργείο Υγείας είχε αποφασίσει να ενταχθούν και τα νοσοκομεία στο σύστημα εκκαθάρισης από το 2017, η απόφαση δεν εφαρμόστηκε ποτέ και εν συνεχεία μάλλον «ξεχάστηκε»….
