Του Δημήτρη Παπαδάκη
Για την χθεσινή απεργία που παρέλυσε το κέντρο της Αθήνας, η κυβέρνηση ήταν κάπως υποψιασμένη μετά το πρόσφατο κάζο, τον περασμένο Δεκέμβριο με την απεργία 25 νοματαίων στο μετρό της Αθήνας. Κάπως υποψιασμένη, αλλά το ίδιο άτολμη να αντιμετωπίσει το ζήτημα…
Από το απόγευμα της Δευτέρας κυκλοφόρησε ένα κυβερνητικό nonpaper με το οποίο «στελέχη της κυβέρνησης» σχολίαζαν με αιχμηρό τρόπο τη χθεσινή απεργίασημειώνοντας ότι «πρόκειται για καθαρά αντιπολιτευτική ενέργεια από επαγγελματίες “εργατοπατέρες” του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΜΕ».«Βασικό αίτημα της 24ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ, του Εργατικού Κέντρου Αθήνας της ΠΟΕ ΟΤΑ, και των Σωματείων στον χώρο των μεταφορών, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους, είναι η κατάργηση του Νόμου Κατρούγκαλου, η μη ψήφιση του νέου ασφαλιστικού και η επαναφορά σε προηγούμενες εποχές. Πραγματοποιούν δηλαδή μια απεργία για τον νόμο που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016, στον οποίο ελάχιστα αντέδρασαν μέχρι το καλοκαίρι του 2019. Και πραγματοποιούν τώρα απεργία για τον Νόμο που φέρνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος καταργεί αρνητικές διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου. Πρόκειται για συνδικαλιστικό παραλογισμό και για απεργίες φανερά υποκινούμενες με καθαρά κομματικά κίνητρα και στοχεύσεις», ανέφερε το κυβερνητικό non –paper.
Επίσης σχολιάστηκε από την πλευρά της κυβέρνησης και ο κατάλογος των αιτημάτων «με τα οποία ουσιαστικά οι συνδικαλιστές ζητούν την επιστροφή στην κατάσταση και τις αποδοχές προ Μνημονίων». Τα αιτήματα είναι φανερό ότι κινούνται εκτός λογικής, σχολίασε η κυβέρνηση.
Ας δούμε όμως τα αιτήματα των «εργατοπατέρων»:
-Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.
-Πλήρη κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων.
-Κοινωνική ασφάλιση, Υγεία –Πρόνοια για όλους, αποκλειστικά Δημόσια, Δωρεάν και Υποχρεωτική.
-Όρια ηλικίας στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, για τη σύνταξη, καθώς και 5 χρόνια λιγότερα για τα ΒΑΕ.
-Ένταξη των ηλεκτροδηγών της ΣΤΑ.ΣΥ. στα ΒΑΕ με αναδρομική ισχύ.
-Επαναφορά των ΒΑΕ, όπου έχουν καταργηθεί.
-Υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης, η οποία να ανταποκρίνεται τόσο στις πραγματικές ανάγκες, όσο και στις ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας των ειδικοτήτων της ΣΤΑ.ΣΥ. Α.Ε.
Όχι απλά εκτός λογικής, αλλά φαντασιώσεις είναι τα αιτήματα της απεργίας. Πάντοτε όμως έτσι δεν συνέβαινε; Ας δούμε όμως τα πράγματα και από την ανάποδη. Γιατί είναι εκτός λογικής οι «εργατοπατέρες» με αυτά που ζητούν, όταν βλέπουν με νόμο των πολιτικών και όχι με τους νόμους της οικονομίας, να καθορίζεται ο κατώτατος μισθός;Όταν οι «εργατοπατέρες» βλέπουν την κυβέρνηση να «διαφημίζει» το ασφαλιστικό νομοσχέδιο ως νομοσχέδιο που φέρει αύξηση των συντάξεων και μείωση των εισφορών, όταν δηλαδή βλέπουν την κυβέρνηση να ισχυρίζεται πως λίγο – πολύ τετραγωνίζει τον κύκλο, γιατί να μην ζητήσουν και αυτοί με την σειρά τους το ημερολόγιο των αποδοχών να γυρίσει με ένα νόμο και ένα άρθρο στο 2009;
Αλλά μήπως δεν είμαστε και εμείς εκτός λογικής, όταν περιμένουμε από μια κυβέρνηση τόσο άτολμη να αλλάξει το συνδικαλιστικό νόμο; Το τέρας του (κομματικού) συνδικαλισμού δεν εξημερώνεται με κυβερνητικά non-papers… Αντιμετωπίζεται με ριζική αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου! Αλλά η ΝΔ δεν μπορεί να τα βάλει με τη ΔΑΚΕ των εκπαιδευτικών που αντιδρά στην αξιολόγηση καθηγητών και δασκάλων, θα τα βάλει με το σύνολο του συνδικαλισμού;
