Του Δημήτρη Παπαδάκη
Είναι το τέλος των ψευδαισθήσεων. Οι μάσκες έπεσαν. Η Τουρκία έδειξε το αληθινό της πρόσωπο. Μερικά φέρετρα Τούρκων στρατιωτικών στο Ιντλίμπ έφεραν δεκάδες μετανάστες στον Έβρο μέσα σε χρόνο μηδέν, προκειμένου ο Ερντογάν να εκβιάσει για άλλη μια φορά την Ευρώπη σε σχέση με τη Συρία και να επιτεθεί εκ νέου στην Ελλάδα με το υβριδικό όπλο μεταναστών. Μόνο που δεν πρόκειται για μετανάστες, ούτε φυσικά για πρόσφυγες. Πρόκειται για εκτελεστικά όργανα της Τουρκικής κυβέρνησης, για εισβολείς! Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις κάποιον που διασχίζει κατ’ εντολή της Τουρκικής κυβέρνησης με ταξί (!) τα 300 περίπου χιλιόμετρα που απέχει η Κωνσταντινούπολη από τον Έβρο;
Οι ευθύνες και της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης είναι δεδομένες. Όμως όταν ο Ερντογάν με τόσο ευθύ και επιθετικό τρόπο εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό ζήτημα, δεν έχει κανένα νόημα να κάνουμε μια συζήτηση περί ευθυνών και λαθών. Το ζήτημα είναι τώρα, που καταρρέει το αφήγημα των δήθεν κατατρεγμένων ανθρώπων και το αφήγημα του εθνομηδενισμού, τι θα κάνουμε και πως αντιδράσουμε… Γιατί, με γραφικότητες σαν αυτά που λέει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς.
Η πρώτη αντίδραση στην εισβολή, από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν σε γενικές γραμμές καλή. Θα πρέπει βέβαια να περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί τα επόμενα 24ωρα, γιατί τα πράγματα ίσως γίνουν διαφορετικά αν συσσωρευτούν 20, 30 ή 40 χιλιάδες άνθρωποι στα ελληνικοτουρκικά σύνορα στο Έβρο… Ο Έβρος όμως είναι πολύ πιο εύκολο να φυλαχθεί από τα θαλάσσια σύνορα. Εκεί εξάλλου ανοιχτά των νησιών του ανατολικού Αιγαίου τίθεται και το ζήτημα της διάσωσης όταν οι «κατατρεγμένοι» σκίζουν τις βάρκες τους και βουλιάζουν οικειοθελώς.
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε περί τους 100, που επιχείρησαν να περάσουν στην Ελλάδασυνελήφθησαν. Μάλιστα κάποιοι εξ’ αυτούς δικάστηκαν με τη διαδικασία του αυτοφώρου και καταδικάστηκαν σε 3,5 χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή. Αυτή είναι η πιο σημαντική είδηση από όλες. Γιατί, μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που οικειοθελώς είχε καταργήσει τα σύνορά της. Η παράνομη είσοδος στη χώρα προβλέπει τα εξής: σύλληψη, δίκη, καταδίκη, προφυλάκιση, απέλαση. Και φυσικά όποιος μπαίνει παράνομα στη χώρα, δεν δικαιούται να υποβάλλει αίτηση ασύλου. Ο νόμος αυτός τα τελευταία χρόνια εφαρμόστηκε μόνο στην περίπτωση των οκτώ τούρκων αξιωματικών. Και το μεγάλο ερώτημα είναι αν επιτέλους θα συμβεί το ίδιο και για όσους μπαίνουν στη χώρα στο Αιγαίο και όχι μόνο στον Έβρο.
Πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να μην προχωρήσουν οι απελάσεις. Εξάλλου η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δικαιώνει κάτι τέτοιο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδέχθηκε πρόσφατα ότι οι μαζικές επαναπροωθήσεις μεταναστών χωρίς την εξατομικευμένη εξέταση των φακέλων τους, δεν παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και συγκριμένα το άρθρο 4 του τέταρτου Πρωτοκόλλου που απαγορεύει τις μαζικές απελάσεις.Στο σκεπτικό της απόφασης που έλαβε ομόφωνα το Δικαστήριο, αναφέρεται ότι οι ίδιοι οι μετανάστες έθεσαν τον εαυτό τους σε «παράνομη κατάσταση» αποφασίζοντας να εισέλθουν στα σύνορα όχι από εξουσιοδοτημένο σημείο εισόδου, αλλά παράνομα.
Στο Έβρο φάνηκε ότι Ελλάδα είναι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό διατεθειμένη να ανακτήσει την κυριαρχία και να αποτρέψει την εισβολή. Το θέμα είναι αν θα μπορέσει να κάνει το ίδιο και στα θαλάσσια σύνορα.
