Του Δημήτρη Παπαδάκη
Ίσως τώρα που οι Έλληνες είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους λόγω του κορονοϊού ήταν η καταλληλότερη στιγμή για ορισμένους από τους «εταίρους» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προχθές η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγινε μέσω τηλεδιάσκεψης, αμέσως μετά όμως η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ παραχώρησε συνέντευξη τύπου και ενημέρωσε για τα αποτελέσματά της όπως για την τηλεδιάσκεψη με τον Ερντογάν.
Η κ. Μέρκελ άφησε έμμεσα να εννοηθεί ότι είναι διατεθειμένη να γίνουν παραχωρήσεις στο πάγιο τουρκικό αίτημα, το οποίο αφορά τη διεύρυνση της Τελωνειακής Ένωσης της ΕΕ με την Τουρκία. Επίσης εξέφρασε την υποστήριξή της στο τουρκικό αίτημα να αυξηθεί η χρηματική βοήθεια της ΕΕ για τους πρόσφυγες. Επίσης σύμφωνα με την καγκελάριο Μέρκελ η Τουρκία επιθυμεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ. «Αυτό καθιστά ακόμα περισσότερο αναγκαίο ενδεχομένως να συζητούνται οι πολιτικές διαφορές» πρόσφερε η Μέρκελ.
Και το κεράκι στην τούρτα είναι ότι η Σύνοδος Κορυφής ολοκληρώθηκε χωρίς συγκεκριμένες αποφάσεις για το προσφυγικό σε ό,τι αφορά την Ελλάδα. Όπως επισήμανε η καγκελάριος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενημέρωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την τεταμένη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. «Συγκεκριμένα αποτελέσματα δεν υπήρξαν, δεν ελήφθησαν αποφάσεις για το θέμα. Πρέπει, πιστεύω, να υπάρξει καλύτερη προετοιμασία εάν πρόκειται να ληφθούν αποφάσεις», δήλωσε η καγκελάριος.
Η ατάκα περί «καλύτερης προετοιμασίας» δεν είναι δύσκολο να την αποδελτιώσει κανείς. Για τη Μέρκελ, αλλά ας μην το προσωποποιούμε στην Μέρκελ, για τους «εταίρους» μας για άλλη μια φορά δεν έφταναν τα όσα απροκάλυπτα έπραξε ο Ερντογάν στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο. Όπως δεν αρκέστηκαν στην ωμή παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου από τα τουρκικά γεωτρύπανα.
Εντωμεταξύ είναι ενδεικτικό για τη στάση της Τουρκίας πως λίγες ώρες μετά την τηλεδιάσκεψη του Ερντογάν με Μέρκελ, Μακρόν και Τζόνσον, τα ξημερώματα της Τετάρτης μεταξύ 02.30 και 04.00 περίπου 350 μετανάστες στις Καστανιές Έβρου επιχείρησαν να αιφνιδιάσουν τις Ελληνικές αρχές και να εισβάλλουν σε ελληνικό έδαφος, με την υποστήριξη φυσικά από άνδρες των Τουρκικών αρχών οι οποίοι εκτόξευαν δακρυγόνα.
Στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή και σε επίπεδο ορισμένων ηγεσιών δημιουργείται ένα ρεύμα εναντίον της Τουρκίας. Αυτό είναι το μοναδικό «πάτημα» που έχει η Ελλάδα προκειμένου να αναπτύξει περαιτέρω την επιχειρηματολογία της, όχι μόνο για το μεταναστευτικό, αλλά και για τα υπόλοιπα θέματα της ελληνοτουρκικής ατζέντας. Με απώτερο σκοπό κάποια στιγμή η Ευρώπη και η Δύση να θέσει στην Τουρκία και στον Ερντογάν κάποια όρια.
Μέχρι τώρα και όσο ο Ερντογάν παίζει το ευρωασιατικό χαρτί, η ζυγαριά φαίνεται να γέρνει υπέρ των προσπαθειών της Δύσης να κρατηθεί η Τουρκία σε δυτική – νατοϊκή επιρροή. Όμως αυτές οι προσπάθειες και από την πλευρά της Ευρώπης, αλλά και από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού δεν μπορούν να γίνονται άνευ όρων απέναντι στην Τουρκία. Θα πρέπει τουλάχιστον να τεθεί ένας όρος και ένα όριο στον Ερντογάν. Ο όρος δεν μπορεί να είναι άλλος ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να ανεχτεί τις νεοοθωμανικές του φιλοδοξίες.
Ορισμένοι εκτιμούν πως δεν μπορεί να θεωρηθεί διόλου τυχαία η τελευταία έκθεση του Στέιτ Ντιπάρμπεντ για την Τουρκία και τον περιορισμό βασικών ελευθεριών στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Η ιστορία όμως έχει δείξει ότι η Δύση δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνεργάζεται με δικτατορίσκους, αρκεί να μπορεί να τους κάνει ζάφτι, όπως λέμε στο χωριό μας. Είναι όμως ο Ερντογάν από αυτούς;
