Του Δημήτρη Παπαδάκη
Στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη στράφηκαν τα βλέμματα τις προηγούμενες ημέρες, με αφορμή το πόθεν έσχες του, από το οποίο μάθαμε πως το 2018, σε καιρούς μνημονίου, αγόρασε οκτώ διαμερίσματα. Το ότι ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι ένας από τους πλούσιους πολιτικούς της χώρας ήταν γνωστό από προηγούμενες δηλώσεις πόθεν έσχες, απλώς τώρα μάθαμε και σε δύσκολες περιόδους για την κοινωνία, ο ίδιος όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί έμειναν ανεπηρέαστη από την οικονομική κρίση και συνέχισαν να αβγαταίνουν την περιουσία τους.
Από μόνη της βέβαια η δήλωση πόθεν έσχες –ακόμη κι αν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε αγοράσει το 2018 οκτώ διαμερίσματα- είναι ένα πρόβλημα. Γιατί αυτός ο πλούτος δεν συνάδει με τις ιδεολογικές – πολιτικές επιλογές του Δημήτρη Παπαδημούλη και αυτό είναι ένα στερεότυπο σκέψης που η ίδια η Αριστερά εμφύσησε στην κοινή γνώμη. Και σύμφωνα με τα ιδεολογήματα της Αριστεράς είναι λογικό ο πολιτικός της Δεξιάς να έχει 125 ακίνητα, όπως ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Αυτό που δεν είναι λογικό είναι ο αριστερός να έχει τόση μεγάλη περιουσία και να την μεγεθύνει σε περιόδους κρίσης.
Είπε λοιπόν ο Δ. Παπαδημούλης πως όλος αυτός ο ντόρος είναι ένας οργανωμένος πόλεμος που του γίνεται από τη ΝΔ και το πρόβλημα δεν είναι τα ακίνητα και τα διαμερίσματά του, αλλά οι ιδέες του και οι απόψεις τους. Έκανε όμως νωρίτερα το λάθος ο Δ. Παπαδημούλης να αποκαλύψει ότι τρία από τα εν λόγω διαμερίσματα τα μίσθωσε έναντι 5,5 ευρώ το τετραγωνικό σε ΜΚΟ για την φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΣΤΙΑ». Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι «το προσφυγικό δράμα» για τον ίδιο γίνεται μια επικερδής επιχείρηση, ούτε στο γεγονός ότι με ανερυθρίαστο τρόπο αναρωτήθηκε «δεν μας έλεγαν “αν θέλετε πρόσφυγες, να τους πάρετε στα σπίτια σας”;» (5,5 ευρώ το τετραγωνικό φυσικά δεν είναι φιλοξενία…), θα έρθουμε στις απόψεις του και στις πράξεις του ως πολιτικός.
Ο ίδιος λοιπόν και οι άλλοι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση στην Κομισιόν, στην οποία καταγγέλλουν τα μυστικά κονδύλια στην διαχείριση του προσφυγικού προβλήματος, που θεσπίστηκαν στο πρόσφατο νομοσχέδιο του Υπουργείου Μετανάστευσης. Προφανώς οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καταλάβει ότι το μεταναστευτικό έχει γίνει πια πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής για τη χώρα… Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί πως δεν μιλούμε πλέον για πρόσφυγες ή μετανάστες, αλλά για πιόνια της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Προφανώς δεν ανησυχούν για το αν μέσα στις βάρκες των «κατατρεγμένων» μπορεί να υπάρχουν τζιχαντιστές ή πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, ούτε ανησυχούν για το τι θα κάνουν όσοι βρίσκονται στις Μόριες σε περίπτωση που υπάρξει μια πολεμική εμπλοκή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (πράγμα απευκταίο, αλλά δυστυχώς πιθανό)…
Ρωτά λοιπόν ο Δ. Παπαδημούλης «πως θα εξασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι αυτά τα μυστικά κονδύλια θα χρησιμοποιηθούν με σεβασμό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, προτεραιοποιώντας τις ανάγκες και τα δικαιώματα των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο». Το μόνο που τους νοιάζει δηλαδή τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προτεραιοποίηση των αναγκών και των δικαιωμάτων των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο. Και φυσικά ουδεμία ανησυχία για τα ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας, που ανακύπτουν όταν χιλιάδες εισβάλλουν στη χώρα, χωρίς να γνωρίζουμε ποιοι είναι…
Αυτό είναι το πρόβλημα για το Δ. Παπαδημούλη και όχι τόσο το πόθεν έσχες του. Αν και πολλοί εύλογα θα συσχετίσουν τις απόψεις του Δ. Παπαδημούλη με την επιχειρηματική του δραστηριότητα στη φιλοξενία προσφύγων…
