Του Δημήτρη Παπαδάκη
«Έπεσα» πάνω στην εξής είδηση: «Από 5 έως 12 χρόνια πιο νωρίς από τα 67 έτη, που αποτελούν το γενικό όριο, μπορούν να συνταξιοδοτηθούν χιλιάδες ασφαλισμένοι έως το τέλος του 2020. Η δυνατότητα αυτή δίνεται στο πλαίσιο της μεταβατικής περιόδου για τις αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, η οποία ξεκίνησε το 2015 και ολοκληρώνεται το 2022. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία φέτος μπορούν να κάνουν αίτηση όσοι και όσες συμπληρώνουν τα 62 χρόνια και έχουν 40 έτη ασφάλισης, εάν έχουν λιγότερα χρόνια ασφάλισης δικαιούνται μειωμένη σύνταξη. Αίτηση για σύνταξη (το ύψος της οποίας δεν θα είναι υψηλό, λόγω του μικρού αριθμού ετών ασφάλισης) μπορούν να υποβάλλουν και όσοι συμπληρώνουν 15 έτη ασφάλισης. Όμως, υπό προϋποθέσεις και φέτος αρκετοί ασφαλισμένοι και ασφαλισμένες προλαβαίνουν να βγουν στη σύνταξη έως 12 χρόνια νωρίτερα από τα 67 έτη. Μέσα σε αυτούς τους «τυχερούς» είναι και οι δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν συμπληρώσει 25 έτη ασφάλισης έως το 2012 και μπορούν να φύγουν με μειωμένη σύνταξη ή με πλήρη, εάν συμπληρώσουν 35, 36, 37 έτη ασφάλισης».
Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι η «είδηση» ως είδηση, αλλά η παράνοια του ασφαλιστικού συστήματος της Ελλάδας που δημιουργεί τέτοιες «ειδήσεις». Τα στοιχεία του ΕΦΚΑ δείχνουν εδώ και πάρα πολύ καιρό πως η αναλογία εργαζομένων – συνταξιούχων είναι 1,3 προς 1. Μια αναλογική που προκύπτει ως απόρροια της οικονομικής κρίσης που διέρχεται τα τελευταία χρόνια η χώρα, των μεγάλων ποσοστών της ανεργίας, αλλά και του δημογραφικού προβλήματος, με τη συνεχόμενη γήρανση του πληθυσμού.
Η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι αποκαλυπτική. Η έκθεση δείχνει ότι ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται ,αλλά και γερνάει επικίνδυνα. Από 10,7 εκατομμύρια άτομα ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2019 εκτιμάται ότι θα συρρικνωθεί το 2070 στα 8,5 εκατ. Σε σχέση με την πληθυσμιακή σύνθεση, εκτιμάται ότι οι ηλικιακές ομάδες από 10 έως 69 ετών θα συρρικνωθούν κατά 10% με 15% μέχρι το 2070. Στον αντίποδα, οι ομάδες ατόμων ηλικίας από τα 70 έως τα 80+ θα διπλασιαστούν. Ταυτόχρονα οι θάνατοι το 2070 θα είναι υπερδιπλάσιοι από τις γεννήσεις (130.000 με 65.000), και το ποσοστό γονιμότητας θα παραμείνει κοντά και κάτω από το 1,5. Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στην Ελλάδα το 2070 θα είναι τα 86 έτη για τους άνδρες και 91 για τις γυναίκες.
Χωρίς να έχουμε λύσει το δημογραφικό πρόβλημα, ούτε φυσικά το αναπτυξιακό, είναι εντυπωσιακό ότι στην Ελλάδα βασική συζήτηση παραμένει πως θα βρεθεί το «παραθυράκι», ώστε να παρακαμφθούν τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση. Και δόξα τω θεώ από «παραθυράκια» οι ασφαλιστικοί νόμοι είναι γεμάτοι.
Φυσικά ένα ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να είναι βιώσιμο, όσο η αναλογία εργαζομένων συνταξιούχων είναι αυτή που είναι σήμερα. Μολαταύτα στην Ελλάδα συνεχίζουμε το ίδιο χαβά, τρέχοντας με χίλια για την πρόσκρουση του ασφαλιστικού συστήματος στα βράχια…
