«Η πρόταση εκφράζει την απόλυτη συναντίληψη της Ακαδημαϊκής Κοινότητας στην αναγκαιότητα εφαρμογής των προτεινόμενων αλλαγών που περιλαμβάνει η ψηφισθείσα πρόταση του Στρατηγικού Σχεδιασμού, ώστε το Πανεπιστήμιο Πατρών να καταστεί ένα βιώσιμο και διεθνώς αναγνωρίσιμο Ίδρυμα». Με αυτά τα λόγια σχολιάζεται σε ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Πατρών «η ισχυρή πλειοψηφία των 45 ψήφων επί των 51 συνολικά μελών της Συγκλήτου», με την οποία ψηφίστηκε το σχέδιο συγχωνεύσεων και μεταφορών Τμημάτων. Πράγματι σε ενδοπανεπιστημιακό επίπεδο φαίνεται ότι υπάρχει συναντίληψη για τις αλλαγές, που απαιτεί η εποχή. Ενδεχομένως βέβαια θα μπορούσε να μπει ένας αστερίσκος σε αυτή τη συναντίληψη καθώς σε κάποιες περιπτώσεις η τελική απόφαση της Συγκλήτου δεν συμπίπτει με τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των Τμημάτων.
Υπάρχει όμως χάσμα αντίληψης ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο και τις τοπικές κοινωνίες της Αιτωλοακαρνανίας, της Ηλείας και του Αιγίου, τα σημεία δηλαδή της Δυτικής Ελλάδας, που βλέπουν μέσα από το δικό τους πρίσμα βεβαίως να αδυνατίζει ή και να εξαφανίζεται η παρουσία του Πανεπιστημίου. Όμως αυτό που θα μετρήσει στο τέλος είναι αν υπάρχει συναντίληψη του Πανεπιστημίου με το Υπουργείο Παιδείας και όχι με τις τοπικές κοινωνίες. Τα πρώτα δείγματα είναι ότι υπάρχει συναντίληψη με το Υπουργείο, το Υπουργείο όμως δεν παύει να είναι και πολιτικός φορέας, επομένως θα πρέπει να ακούει και την κοινωνία… Σε αυτή τη… ζυγαριά του Υπουργείου θα κριθούν τα πάντα στο τέλος.
