Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εγκατάσταση τεσσάρων γιγαντιαίων ανεμογεννητριών στο όρος Αγιος Κωνσταντίνος της Ναυπακτίας -ένα ιδιαίτερα σημαντικό οικοσύστημα όπου ζει απειλούμενο πτηνό- ήταν τόσο πιστό «copy-paste» προηγούμενης Μελέτης που δεν άλλαξαν ούτε τα ονόματα των τοποθεσιών!
Μπορεί να είναι γνωστό ότι σε πάμπολλες περιπτώσεις οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) είναι ανεπαρκείς και -κυριολεκτικά- στο άρπα κόλλα, ακολουθώντας τη μέθοδο της αντιγραφής από προηγούμενες ΜΠΕ που αφορούν διαφορετικές περιοχές. Ωστόσο, η ΜΠΕ που κατατέθηκε προς διαβούλευση από εταιρεία που επιδιώκει να εγκαταστήσει αιολικό σταθμό στην ορεινή Ναυπακτία ξεπέρασε ακόμη και τα όρια της γελοιότητας.
Κι αυτό, διότι η ΜΠΕ για την εγκατάσταση αιολικού σταθμού στην ορεινή Ναυπακτία που κατατέθηκε στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση αφορά προγενέστερο αιολικό σταθμό στην πεδιάδα του νομού Αργολίδας, με τον μελετητή που τη συνέταξε να μην μπαίνει καν στον κόπο να αλλάξει τα ονόματα από την προηγούμενη Μελέτη!
Η επίμαχη ΜΠΕ, που συντάχθηκε από δασολόγο, αφορά την κατασκευή και λειτουργία Αιολικού Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), ισχύος 24MW, της εταιρείας «ΤΕΡΝΑ ΑΙΟΛΙΚΗ ΞΕΡΟΒΟΥΝΙΟΥ Α.Ε.», με τέσσερις ανεμογεννήτριες, με ύψος πυλώνα 100 μέτρων και μήκος πτερυγίων 85 μέτρων, των οποίων η εγκατάσταση προτείνεται για τη θέση «Ξεροβούνι» στο όρος Αγιος Κωνσταντίνος του Δήμου Ναυπακτίας.
Η κορυφή του όρους φτάνει τα 1.464 μέτρα και μαζί με το γειτονικό όρος Μαλαθούνα αποτελούν Καταφύγιο Αγριας Ζωής (ΚΑΖ). Το μεγαλύτερο τμήμα του ΑΣΠΗΕ και των συνοδών του έργων εμπίπτει εντός των ορίων του ΚΑΖ και των ορίων εξάπλωσης του απειλούμενου Ορνιου, είδος προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ενωση, που ανήκει στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ενωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN).
Κι όμως, η ΜΠΕ που εξετάζει τις επιπτώσεις των τεσσάρων «γιγάντων» σε ένα ευαίσθητο οικοσύστημα αποτελεί μια ολοφάνερη αντιγραφή από άλλη μελέτη που αφορά αιολικό σταθμό στον νομό Αργολίδας, ενώ κάπου μπερδεύεται και η… Εύβοια.
Πιο συγκεκριμένα, στην ΜΠΕ που αφορά τον Αγιο Κωνσταντίνο Ναυπακτίας αναφέρεται:
■ «Η πεδιάδα του Αργους καλύπτεται κυρίως από καλλιέργειες […] ενώ η άγρια βλάστηση περιορίζεται στους γύρω βραχώδεις λόφους και στις ψηλότερες βουνοκορφές» (σελ. 221).
■ «Η δημιουργία του μελετώμενου ΑΣΠΗΕ στην περιοχή της Αργολίδας, εκμεταλλευόμενο βέλτιστα το διαθέσιμο αιολικό δυναμικό της περιοχής, θα βοηθήσει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων» (σελ. 285).
■ «Δεν αναμένεται να προκληθούν επιπτώσεις στα κλιματικά και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής της Αργολίδας στην οποία θα εγκατασταθεί ο προτεινόμενος ΑΣΠΗΕ» (σελ. 286).
■ «Συμπερασματικά εκτιμάται ότι το υπό μελέτη συνολικό έργο δεν θα επηρεάσει δυσμενώς τις υφιστάμενες τουριστικές υποδομές περιοχής της Αργολίδας στην οποία θα εγκατασταθεί» (σελ. 340).
■ «…η κατασκευή και λειτουργία του υπό μελέτη έργου δεν θα έχει αρνητική επίπτωση σε άλλες σημαντικές από οικονομική και κοινωνική άποψη παραγωγικές δραστηριότητες της Π.Ε. Αργολίδας» (σελ. 343).
■ «…τα απορρίμματα θα τοποθετούνται σε ειδικούς κάδους απορριμμάτων και θα απομακρύνονται είτε από συνεργεία αποκομιδής των Δήμου Αργους – Μυκηνών…» (σελ. 460).
■ «Επειδή υπάρχει περίπτωση αποκάλυψης μη ορατών αρχαιοτήτων, να ειδοποιηθούν εγγράφως οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπ. Πολιτισμού […] και συγκεκριμένα η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ευβοίας»!
Δεδομένου ότι στην ΜΠΕ η Αργολίδα της Πελοποννήσου «μετακομίζει» στη Ναυπακτία της Αιτωλοακαρνανίας, δεν είναι διόλου παράξενο που η μελέτη βρίθει στο σύνολό της από ανακρίβειες, παραλείψεις και ασάφειες. Ετσι, μεταξύ άλλων, δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στο γεγονός ότι η περιοχή τού υπό μελέτη ΑΣΠΗΕ εντάσσεται στις περιοχές εξάπλωσης του προστατευόμενου Ορνιου, για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως το έργο δεν θα επηρεάσει σημαντικά την ορνιθοπανίδα. Σε κάποια σημεία της αναφέρει ότι το έργο δεν εμπίπτει, ενώ σε κάποια άλλα αναφέρει ότι εμπίπτει στα όρια του Καταφυγίου Αγριας Ζωής.
Ενώ παραθέτει πίνακα με τα ζώα που πράγματι διαβιούν στην περιοχή της ορεινής Ναυπακτίας, αναφέρει ατεκμηρίωτα ότι στην άμεση περιοχή των έργων δεν παρατηρούνται προστατευόμενα ή κινδυνεύοντα ή απειλούμενα είδη πανίδας. Δεν λαμβάνει διόλου υπόψη τις επιπτώσεις του έργου στον πρωτογενή παραγωγικό τομέα, που αποτελεί βασικό πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής, ενώ δεν αναφέρεται στις επιπτώσεις που θα επιφέρουν στον υδροφόρο ορίζοντα οι εκσκαφές για τη διάνοιξη νέων δρόμων, την κατασκευή πλατειών και βάσεων των ανεμογεννητριών. Επιπλέον, δεν αναφέρεται η ύπαρξη του ξωκλησιού του Αγίου Κωνσταντίνου, που στέκεται στην κορυφή του βουνού σχεδόν 2 αιώνες, πόσο μάλλον η πιθανότητα να επηρεαστεί από τα έργα.
Κι αυτή η απαράδεκτη μελέτη εμφανίζεται όταν τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας μετατρέπονται σε εργοστάσια της αιολικής βιομηχανίας που απειλούν τα οικοσυστήματά τους. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο τοποθετήθηκαν περίπου 70 ανεμογεννήτριες σε βουνά όπως τα όρη Βάλτου, τα Ακαρνανικά, ο Πεταλάς, τα όρη της Ναυπακτίας.
Σύμφωνα με τη ΡΑΕ, τον Νοέμβριο του 2018, οι ανεμογεννήτριες που είχαν ήδη εγκατασταθεί στην Αιτωλοακαρνανία και λειτουργούσαν ήταν 141, ενώ οι υπό αδειοδότηση/αξιολόγηση ανεμογεννήτριες στον νομό ανέρχονταν στις 475, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε 616 βιομηχανικής κλίμακας ανεμογεννήτριες. Σήμερα, μόνο στην ορεινή Ναυπακτία έχουν τοποθετηθεί 92 ανεμογεννήτριες και στα στάδια αδειοδότησης βρίσκονται περισσότερες από 200.
Ενδεικτικές της κατάστασης που επικρατεί είναι οι εικόνες που έρχονται από το όρος Μακρύορο της Ναυπακτίας όπου με τις ευλογίες της Διεύθυνσης Δασών Αιτωλοακαρνανίας και του Δασαρχείου Ναυπάκτου αφανίζεται αιωνόβιο πυκνό ελατόδασος, προκειμένου να διανοιχθεί δρόμος για την εγκατάσταση αιολικού σταθμού 12 ανεμογεννητριών. Ηδη, έχει κατασκευαστεί νέα οδοποιία 9 χιλιομέτρων σε όλο το μήκος του βουνού.
Την άμεση απόρριψη της επίμαχης ΜΠΕ ζητούν κάτοικοι του Δήμου Ναυπακτίας από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, τον Δήμο Ναυπακτίας, το Δασαρχείο Ναυπάκτου, τους λοιπούς αρμόδιους φορείς της περιοχής και τους πολίτες, όπως και από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, η οποία λαμβάνει την τελική απόφαση για την αδειοδότηση του έργου.
πηγή : efsyn.gr
