Το γεγονός ότι ο Δήμαρχος Μεσολογγίου Κ. Λύρος δεν βρέθηκε τη Δευτέρα στο Αγρίνιο στη σύσκεψη με τους υπόλοιπους δημάρχους της Αιτωλοακαρνανίας για το θέμα των πανεπιστημιακών τμημάτων της Αιτωλοακαρνανίας, από πολλούς σχολιάστηκε αρνητικά. Την ίδια μέρα ο Δήμος Μεσολογγίου με τους φορείς της πόλης κατέληξε σε ένα διαφορετικό αίτημα την ενίσχυση της Γεωπονικής Σχολής στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Πατρών. Το γεγονός ότι ο Δήμος Μεσολογγίου δεν συντάσσεται με το αίτημα για επανίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας κάποιοι το αποδελτιώνουν ότι έτσι δεν υπάρχει ενιαίο μέτωπο στην Αιτωλοακαρνανία και άρα δεν μπορεί να τελεσφορήσει καμία διεκδίκηση.
Αν υπήρχε ένα ενιαίο μέτωπο επικοινωνιακά ίσως ήταν λίγο καλύτερα τα πράγματα, αλλά πρακτικά αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί σε κάτι, όταν για παράδειγμα η Κυβέρνηση δεν δίστασε να «σβήσει» εντελώς την Ηλεία από τον ακαδημαϊκό χάρτη και να καταργήσει τα εκεί πανεπιστημιακά Τμήματα;
Επιπλέον είναι άδικο για τον οποιοδήποτε δήμαρχο όταν οι αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου είναι διαφορετικές, να του ζητάμε να αλλάζει στάση και να υπογράφει διαφορετικά αιτήματα από αυτά στα οποία καταλήγει το δημοτικό συμβούλιο. Αλλού είναι το πρόβλημα για το θέμα του Πανεπιστήμιου στην Αιτωλοακαρνανία και όχι στην ενιαία φωνή που από κάποιους παρουσιάζεται ως φάρμακο δια πάσα νόσον. Ενιαία φωνή έχουμε οι Αιτωλοακαρνάνες -διαχρονικά μάλιστα- στο ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου για παράδειγμα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τόσες και τόσες κυβερνήσεις να προχωρήσουν το έργο και ακόμη και σήμερα μετά από τόσες καταδικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ να είναι ακόμη στο τραπέζι.
