Είναι απολύτως κατανοητό σε τοπικές κοινωνίες όπως αυτή του Δήμου Ξηρομέρου να υπάρχουν αντιδράσεις όταν κλείνει το μοναδικό τραπεζικό υποκατάστημα της περιοχής. Είναι όμως επίσης κατανοητό αυτό που κάνουν οι τράπεζες ως ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το επιχείρημα ότι κράτος στήριξε στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης τις τράπεζες, δεν σημαίνει ότι έχουν την υποχρέωση να διατηρούν υποκατάστημα σε κάθε χωριό. Ιδίως μετά την τρίτη ανακεφαλαιοποίησή τους, οπότε και πάλι έγιναν ιδιωτικές. Η στήριξη του κράτους είχε να κάνει με την αποφυγή της κατάρρευσης του συστήματος, που θα σήμαινε γενικότερη κατάρρευση της οικονομίας.
Το 2020 έκλεισαν 158 καταστήματα, εκ των οποίων τα μισά αντικαταστήθηκαν από ΑΤΜ, ο ρόλος των οποίων, επίσης, συρρικνώνεται συνεχώς. Την ίδια χρονιά, ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε κατά 4.613 άτομα. Έτσι, το 2021 ξεκίνησε με 1.680 καταστήματα (από 1.838 το 2019) και με 33.121 εργαζόμενους (από 37.734 το 2019). Πρόκειται για σχεδόν τα μισά καταστήματα και τους μισούς εργαζόμενους προ μιας δεκαετίας.
Η σημαντική μείωση των εργαζομένων και των φυσικών καταστημάτων ήταν αποτέλεσμα μεγάλων αλλαγών στο τραπεζικό σύστημα στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, πλέον όμως η εντατικοποίηση του ψηφιακού μετασχηματισμού, οδηγεί και πάλι σε σημαντική μείωση των τραπεζικών εργασιών που πραγματοποιούνται στα καταστήματα. Τα στρατηγικά σχέδια των τραπεζών προβλέπουν περαιτέρω μείωση των καταστημάτων κατά 10-15% ετησίως μέχρι το 2023.
Τούτων δοθέντων ίσως ήταν προτιμότερο η αντίδραση των τοπικών κοινωνιών να μην έχει ως αίτημα το «όχι» στο κλείσιμο του υποκαταστήματος, αλλά την ενημέρωση των πολιτών και ιδίως εκείνων που δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες, των ηλεκτρονικών τραπεζικών υπηρεσιών και τους κινδύνους που υπάρχουν ακριβώς για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι.
