Κλασική διαφήμιση από τον Μεσοπόλεμο και τη δεκαετία του 1950 όταν τα «σιγαρέττα» Παπαστράτος ήταν σε… κάθε ελληνική τσέπη ή τσάντα εκείνη την εποχή που ήταν γεμάτη καπνό.
«Την 19η Ιουλίου 1906 υπογράφηκε το εταιρικό της ομόρρυθμης εταιρείας “Αυγερινός & Παπαστράτος”, που έδινε αποκλειστικά στον εταίρο Σωτήριο Αυγερινό το δικαίωμα να συνάπτει δάνεια από τρίτους ή να αναλαμβάνει οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις για λογαριασμό της εταιρείας. (…) Το γραφείο της εταιρείας εγκαταστάθηκε σε κεντρικό μέρος του Αγρινίου, εκεί όπου είχε το γραφείο ο συνεταίρος μου, και προσλάβαμε για τις βοηθητικές εργασίες τον πρώτο μας υπάλληλο. Ονομαζόταν Βασίλειος Τριανταφύλλου, κι εξακολούθησε επί πενήντα χρόνια, ώς το 1956, να είναι πολύτιμος συνεργάτης μας, στο τέλος ως διευθυντής του γραφείου της εταιρείας “Αδελφοί Παπαστράτου” στον Πειραιά. Είναι λίγα χρόνια που αποχώρησε από την εργασία». Ενα απόσπασμα από την αυτοβιογραφία ενός από τους σημαντικότερους καπνοβιομηχάνους αυτού του τόπου, του Ευάγγελου Α. Παπαστράτου. Με τον τίτλο «Η δουλειά κι ο κόπος της – Από τη ζωή μου» κυκλοφορεί στο εμπόριο πλέον από τις εκδόσεις Gema, η εκδότρια των οποίων, Μαρία Γκέρτσου, είχε ιδιαίτερο λόγο να προχωρήσει σ’ αυτήν την έκδοση. Είναι εγγονή του Ευ. Παπαστράτου. Και όπως μας εξηγεί στον μικρό και τρυφερό πρόλογο, «το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1964», όταν ο παππούς της έκλεινε τα 80 του χρόνια, και «όπως ήθελε ο ίδιος, μοιράστηκε και διαβάστηκε μέχρι στιγμής μόνο από συγγενείς και φίλους». Η γιαγιά της πρώτα, όταν διαπίστωσε ότι τελειώνουν τα αντίτυπα της εκτός εμπορίου έκδοσης, δήλωσε την επιθυμία της ανατύπωσης, πριν από χρόνια. Η εγγονή σήμερα πραγματοποιεί εκείνη την επιθυμία. Μια επιθυμία που δεν αποτελεί οικογενειακή υπόθεση, αλλά παρακαταθήκη για τους σημερινούς αναγνώστες. Γιατί ο Ευ. Παπαστράτος, με γλώσσα ρέουσα και χωρίς καμία επιτήδευση, δεν περιγράφει μόνο την προσωπική του διαδρομή, αλλά και μια ολόκληρη εποχή, δύσκολη, κοπιώδη, αλλά δημιουργική. Και την πορεία μιας γενιάς, που αντιμετώπισε πολλά δεινά (Πολέμους, Μικρασιατική Καταστροφή κ.λπ.), αλλά δημιούργησε πολλά.
Στον πρόλογο εκείνης της πρώτης εκτός εμπορίου έκδοσης, που παρατίθεται και στη νέα, ο Ευ. Παπαστράτος δίνει ένα δείγμα αυτού που αποτέλεσε οδηγό της ζωής του: «Κι ένιωσα επίσης, ζωηρότερη την ελπίδα, πως είχε, αλήθεια, κάποιο νόημα η ζωή μου. Αν το καταλάβουν έστω και λίγοι από τους νέους, που ξεκινώντας σήμερα και αύριο για τον αγώνα της ζωής θα έχουν να παλέψουν με δυσκολίες ανάλογες μ’ εκείνες που συνάντησα όταν σε ηλικία δώδεκα χρονώ, άρχισα, το 1896, τη σταδιοδρομία μου στην αγορά του Αγρινίου, κάνοντας τον κράχτη στην πόρτα του εμπορικού του μακαρίτη Παναγόπουλου, το βιβλιαράκι αυτό θα έχει βρει τη δικαίωσή του».
Πηγή: Καθημερινή / Ολγα Σελλα
