Αγαλμα του Θερβάντες στο λιμάνι; O μέγας λογοτέχνης είχε πάρει μέρος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου ως επαγγελματίας στρατιώτης. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν τη ναυμαχία του Λεπάντο τη σημαντικότερη της Ιστορίας έπειτα από αυτήν της Σαλαμίνας. Ηταν το 1571 και οι ενωμένες δυτικές δυνάμεις είχαν κατατροπώσει τον πανίσχυρο στόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο μελλοντικός συγγραφέας του «Δον Κιχώτη», παρότι άρρωστος με πυρετό, είχε ζητήσει να μην εξαιρεθεί και να λάβει μέρος στη μάχη. Πληγώθηκε τρεις φορές από ισάριθμες σφαίρες, δύο στο στήθος και μία στο αριστερό χέρι, που του άφησε μόνιμη αναπηρία. Σχετικές γλαφυρές αναφορές και περιγραφές υπάρχουν στο έργο του «Ταξίδι στον Παρνασσό».
Θέα. Ψηλά στο κάστρο της Ναυπάκτου. Σε πρώτο πλάνο η βραβευμένη παραλία Ψανής. Στο φόντο το έργο που άλλαξε τον οδικό χάρτη της Δυτικής Ελλάδας.
Η γεωγραφική της θέση, στην είσοδο του Κορινθιακού, την τοποθέτησε σταθερά στο επίκεντρο της προσοχής των ισχυρών της Ιστορίας. Πριν από την τελεσίδικη εγκατάσταση των Νεοελλήνων, από τη χαρακτηριστικά όμορφη νοτιοδυτική ρουμελιώτικη άκρη πέρασαν σχεδόν οι πάντες. Πρώτοι ήταν οι ονοματοδότες Δωριείς, που τη χρησιμοποίησαν ως βάση όπου έφτιαχναν σχεδίες για το πέρασμα στον Μοριά. Κάπως έτσι προέκυψε και το όνομα, από τις λέξεις «ναυς» και «πήγνυμι», που σημαίνει «κατασκευάζω πλοίο». Ακολούθησαν Αθηναίοι, Μεσσήνιοι, Σπαρτιάτες, Αχαιοί, Θηβαίοι, Μακεδόνες, Αιτωλοί, Ρωμαίοι, Ενετοί και Τούρκοι, ενώ η ονοματολογία είχε και άλλους σταθμούς. «Επαχτο» ή «έπακτο» την έλεγαν για μια περίοδο οι Ελληνες, «Λεπάντο» οι Φράγκοι. ¦
πηγή : ethnos.gr
