Εξηγείται αυτή η «βουβαμάρα», αυτή η «απάθεια» που υπάρχει σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας σχετικά με τις αυτοδιοικητικές εκλογές;
Όσοι υποψήφιοι συμμετέχουν σε αυτές τις εκλογές και έχουν πολιτικό αισθητήριο, λένε ότι προ πολλού έχουν αλλάξει οι εποχές που η πολιτική όριζε την καθημερινότητα, ενώ τώρα η καθημερινότητα ορίζει την πολιτική. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας δύσκολα «αποσπάται» από την καθημερινότητα και τα προβλήματά της. Επιπλέον υπάρχει «κόπωση» σε μια μερίδα του εκλογικού σώματος λόγω των διπλών εθνικών εκλογών που προηγήθηκαν και κυρίως λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου που προηγήθηκε αυτών.
Ακόμη το timing των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών στην αρχή του φθινοπώρου, μια περίοδο δηλαδή που ούτως ή άλλως «τρέχουν» πολλά ζητήματα γύρω από το οικογενειακό και επαγγελματικό προγραμματισμών.
Και τέλος παίζει ρόλο το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές υπάρχει υπερπληθωρισμός των υποψηφίων, καθώς στις μικρές τοπικές κοινωνίες, όπου το δίκτυο των κοινωνικών επαφών είναι πυκνό, επηρεάζει τη συμπεριφορά των εκλογέων κάνοντας πολλούς εξ’ αυτών να μην εκφράζονται εύκολα, για τάδε ή το δείνα υποψήφιο, ούτε θετικά, ούτε αρνητικά.
Όλα αυτά συνηγορούν στο παλιό εκλογικό ρητό, ότι η κάλπη είναι γκαστρωμένη… Για να δούμε τι θα βγάλει…
