H νέα διακοπή του πρωταθλήματος βρήκε τον Παναιτωλικό χωρίς νίκη και αν δεν αλλάξει άμεσα τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα για τα «καναρίνια».
Οδηγηθήκαμε λοιπόν στη δεύτερη διακοπή του πρωταθλήματος και ο απολογισμός του Παναιτωλικού είναι 0-3-3 με 2-11 επιμέρους σκορ, ενώ εκκρεμεί και το παιχνίδι του με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια που θα διεξαχθεί την ερχόμενη Κυριακή (8/10).
Χωρίς νίκη λοιπόν, παραμένει εύλογα χαμηλά στην κατάταξη και πλέον «μαύρα σύννεφα» αρχίζουν να μαζεύονται πάνω από το Αγρίνιο. Σίγουρα αρχές Οκτωβρίου καμία ομάδα δεν πέτυχε ή «έχασε» τους στόχους της αφού υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας, αλλά οι «κυανοκίτρινοι» καλούνται να αλλάξουν άρδην την εικόνα τους. Αλλωστε κάτι αντίστοιχο «λένε» και τα αποτελέσματα, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Το ότι σε μόλις έξι αγώνες ξεκίνησαν με τρεις διαφορετικούς σχηματισμούς (3-5-2 με ΠΑΣ Γιάννινα, Πανσερραϊκό, Παναθηναϊκό, 4-2-3-1 με Αρη, ΟΦΗ, 4-4-2 στη Λαμία) αποτυπώνει ανάγλυφα πως ακόμη «ψάχνονται», κάτι ίσως λογικό αφού υπάρχουν πολλά νέα πρόσωπα στον πάγκο και το ρόστερ, ενώ παρατηρήθηκαν και ατυχίες με τραυματισμούς (π.χ. Μπακάκης, Μλάντεν, Οικονόμου).
Την ίδια στιγμή παίκτες «κλειδιά» δεν κυμαίνονται στα γνώριμα στάνταρ τους και αυτόματα από τα ενδότερα του Emileon θα πρέπει να αναζητήσουν τι και πώς (όπως φυσικά και αν πρέπει ή όχι να υπάρξουν αλλαγές). Σίγουρα το άγχος παίζει και εκείνο τον ρόλο του, αλλά πίεση στην μπάλα έχουν όλοι.
Εκείνο όμως που δεν έχει «εξήγηση» ή πιο σωστά μοιάζει παράλογο είναι ότι οι «κυανοκίτρινοι»… πετάνε στον κάλαθο των αχρήστων τα πρώτα ημίχρονα των αναμετρήσεων τους! Σε όλα μα σε όλα τα ματς ήταν σε αυτό το διάστημα κατώτεροι των αντιπάλων τους και στα περισσότερα… έτρεχαν στο δεύτερο να σώσουν ότι σώζεται.
Αυτό δεν έχει ποδοσφαιρική «λογική» ή πιο σωστά μπορεί να είναι και αλληλουχία του ότι ακόμη δεν καταστάλαξαν σε έναν κορμό. Συνολικά στο αρχικό τους σχήμα έχουν βρεθεί ως τώρα 18 διαφορετικοί ποδοσφαιριστές και 21 συνολικά έπαιξαν έστω ως αλλαγή, παρότι στα δύο πρώτα παιχνίδια της περιόδου παρατάχθηκαν οι ίδιο 11. Υπάρχει ζήτημα ομοιογένειας; Προφανώς. Λύνεται;. Φυσικότατα.
Αλλά μοιάζει ακατανόητο ότι το club… ξεκινάει τα παιχνίδια του κάπου στο 46′! Αυτό ουσιαστικά ισχύει και στο γιατί παρατηρείται απάντηση μπορούν να δώσουν μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι, με τις πράξεις τους φυσικά μέσα στο γήπεδο.
*Στην πρεμιέρα με τον ΠΑΣ και σε έναν αγώνα που έληξε χωρίς γκολ ναι μεν στο πρώτο μισό είχε τρεις καλές στιγμές (Ντίας 2, Πέρεθ), όμως σε αυτό το διάστημα ο αντίπαλός του πατούσε καλύτερα στο γήπεδο και επίσης έβγαλε φάσεις, όπως π.χ. με τον Τζίνο. Αντίθετα στο δεύτερο ήταν πιο κινητικός, είχε το δοκάρι του Καρέλη, απείλησε πολλάκις και παρουσίασε καλά στοιχεία.
*Στην Τούμπα με τον Πανσερραϊκό πήγε στα αποδυτήρια με 1-0 πίσω στο σκορ και αν ήταν 2-0 ή και 3-0 δεν θα προκαλούσε εντύπωση, με γνώμονα την εικόνα των ομάδων. Στο δεύτερο όμως βελτιώθηκε άρδην, έβγαλε φάσεις και τελικά έφτασε, έστω και στις καθυστερήσεις, στην ισοφάριση με τον Ζοάο Πέδρο.
*Με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό ήταν η μόνη φορά που δεν άλλαξε κάτι, αφού από την αρχή ως το τέλος του αγώνα δεν κατάφερε να φανεί ανταγωνιστικός και έχασε 5-0.
*Στο 1-1 με τον ΟΦΗ βρήκε μεν δίχτυα νωρίς (στο 10′ με τον Μαλή), αλλά περίπου από το 20′ ως και τις αρχές, αυτή τη φορά, του δεύτερου μισού (ως το 55′) περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο, δέχθηκε το γκολ της ισοφάρισης και οι Κρητικοί απώλεσαν φάσεις για να πάρουν το προβάδισμα. Κάπου εκεί όμως βελτιώθηκε άρδην, πήρε τα «ηνία» και «άγγιξε» τη νίκη που τελικά δεν πήρε ελέω των επεμβάσεων που έκανε ο γκολκίπερ των φιλοξενουμένων Μπάουμαν (π.χ. στο χαμένο τετ α τετ του Φ. Ντουάρτε).
*Μέχρι που φτάσαμε στο χθες και την ήττα (1-0) της Λαμίας. Στο πρώτο μισό περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο, δέχθηκε γκολ και έτσι ξεκίνησε να «κυνηγά» στο σκορ. Μετά την ανάπαυλα όμως και χωρίς μάλιστα να γίνουν αλλαγές (!) παρουσιάστηκε… μέρα με τη νύχτα. Δημιούργησε ευκαιρίες με πλέον χαρακτηριστική εκείνη του Καρέλη στο 51′, πίεσε και ήταν το απόλυτο «αφεντικό» του ματς. Χωρίς όμως να φτάσει έστω στην ισοφάριση.
Πλέον στο Αγρίνιο θα πρέπει να μάθουν να ζουν με την πίεση, που οι ίδιοι έβαλαν στους εαυτούς τους. Φυσικά και δεν έχει «τελειώσει» κάτι, ποιότητα υπάρχει, τα εχέγγυα για να γυρίσουν τον διακόπτη είναι εξασφαλισμένα, αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν «πετάνε» κάθε φορά τα πρώτα τους ημίχρονα.
Με ανάλογη συνέχεια/εικόνα τα πράγματα ενδέχεται να οδηγηθούν σε μη αναστρέψιμη κατάσταση, πόσο δε και αν δεν βρεθεί το «αντίδοτο» και για την επιθετική δυστοκία.
πηγή : gazzetta.gr
