Γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 10 Ιούνη 1979. Οι γονείς της είναι εκπαιδευτικοί. Ο πατέρας της Ιωάννης Λύσσαρης έχει διακριθεί για το συγγραφικό του έργο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο ΒRUNEL του Λονδίνου και ειδικεύτηκε στη Δημιουργική γραφή καθώς από μικρό παιδί είχε κλίση στη συγγραφή και ειδικά στην ποίηση.
Έχει γράψει βιβλία ,τα περισσότερα στα Αγγλικά και ένα στα Ελληνικά .Αυτά που γράφτηκαν στην Αγγλία ήταν με ψευδώνυμο καθώς το αντικείμενό τους ήταν η ερωτική Λογοτεχνία .Μόνο ένα από τα βιβλία της στα Αγγλικά γράφτηκε με το όνομά της για το μάθημα της Δημιουργικής γραφής για το Πανεπιστήμιό της και ήταν ένα κοινωνικόπολιτικόερωτικό μυθιστόρημα 19ου αιώνα που πήρε άριστες κριτικές και είχε τίτλο ‘’Four Seasons Of My Life’’. Ένα άλλο βιβλίο της με το όνομά της είναι μια Ποιητική Συλλογή που εκδόθηκε το Μάη του 2012 με τίτλο ‘’Κατάθεση Ψυχής ‘’- ΔΥΑΣ εκδοτική.
Γράφει συνήθως με ψευδώνυμα άρθρα σε περιοδικά και ιστοσελίδες. Είναι χειρίστρια δύο Blog και εργάζεται ως Υπαξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, ενώ ταυτόχρονα είναι εξετάστρια προφορικών Αγγλικής γλώσσας του Υπουργείου Παιδείας στο Κρατικό Πιστοποιητικό γλωσσομάθειας . Προγενέστερα έχει υπάρξει εξετάστρια Αγγλικής γλώσσας στον ιδιωτικό τομέα ,επίσης έχει εργαστεί και ως καθηγήτρια Αγγλικών αρκετά χρόνια στο παρελθόν.
Εκτός από ποιήματα και μυθιστορήματα γράφει στίχους για τραγούδια. Όνειρό της, η μελοποίηση των στίχων -ποιημάτων της.
Κατάθεση ψυχής
Πρόκειται για μια ποιητική ανθολογία που αποτελείται από 53 ποιήματα όπου κάποια από αυτά όπως μας λέει η κ. Σόφη Λύσσαρη θα μπορούσαν να μελοποιηθούν. Το βιβλίο δεν πωλείται αλλά διαβάζεται δωρεάν. Έτσι όποιος από τους αναγνώστες θέλει να διαβάσει τα ποιήματα, τότε θα πρέπει να επισκεφτεί το επίσημο ιστολόγιο της συγγραφέως και ποιήτριας, πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο http://www.sophielyssari.blogspot.gr . Στο επίσημο ιστολόγιο της κ. Σόφη Λύσσαρη εκτός από τα ποιήματα της, μπορείτε να διαβάσετε και το πλούσιο βιογραφικό της.
Γράμμα
Τη νύχτα εκείνη στο μπαλκόνι
με μια σιωπή που σε σηκώνει
κοίταξα ψηλά τ’ αστέρια
μέτρησα αγάπης καλοκαίρια.
Πήρα πένα και χαρτί κι έγραψα ένα γράμμα
γράμμα στον ίδιο μου εαυτό με μάτια μες στο κλάμα
έγραψα για βάσανα πολλά που μου χτύπησαν την πόρτα
όνειρα που προσπέρασα και προσμονώ ακόμα.
Γράμμα βουβό
γράμμα σκληρό
γράμμα στον ίδιο μου εαυτό
γράμμα για λάθη τρομερά
γράμμα γιατί άντεξα πολλά.
Κι όταν έγραψα το γράμμα
έπαψε με μιας το κλάμα
είπα μπράβο πια σε μένα
γιατί είχα πια εμένα.
