Έντονα διαμαρτύρονται οι εκπαιδευτικοί του Γενικού Λυκείου (ΓΕΛ) στη Γαβαλού Αγρινίου για τις συγχωνεύσεις και την κατάργηση τμημάτων στο πλαίσιο της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας. Μάλιστα με αφορμή την αναγκαστική μετακίνηση μαθήτριας σε άλλο σχολείο και το πολύωρο ταξίδι που πρέπει να κάνει καθημερινά αφού καταργήθηκε η κατεύθυνση Ανθρωπιστικών Σπουδών στη Γ΄ τάξη γίνεται λόγος για άσκηση «συγκεκαλυμμένης βίας»
Αναλυτικά το κείμενο διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών του Γενικού Λυκείου Γαβαλούς:
Με την παρούσα θέλουμε να εκφράσουμε την διαφωνία μας και την έντονη διαμαρτυρία μας για την απροειδοποίητη επιβληθείσα πολιτική των συγχωνεύσεων και της κατάργησης τμημάτων, από το Υπουργείο Παιδείας και των εντεταλμένων κατά τόπους Υπηρεσιών του, πολιτική απαξίωσης και υποβάθμισης και του σχολείου μας, του Γενικού Λυκείου Γαβαλούς, μια πολιτική της επιβολής και του εξαναγκασμού, η οποία υπονομεύει βάναυσα και καταφανώς όχι μόνο την λειτουργία της σχολικής μονάδας και τον δημόσιο χαρακτήρα της, αλλά πλήττει ανεπανόρθωτα και την τοπική κοινωνία, αφού την καταδικάζει σε σταδιακή εγκατάλειψη, απομόνωση, μαρασμό και ερήμωση.
Μετά τις τελευταίες αιφνιδιαστικές και δραματικές εξελίξεις που έχουν συμβεί στον χώρο της εκπαίδευσης με τις συγχωνεύσεις τμημάτων και την κατάργησή τους, την βίαιη μετακίνηση εκπαιδευτικών και μαθητών σε άλλες σχολικές μονάδες, είναι γεγονός ότι και το δικό μας σχολείο, το ΓΕΛ Γαβαλούς, έρχεται πλέον άμεσα αντιμέτωπο με την δυσμενή πραγματικότητα όχι μόνο της υποβάθμισής του αλλά και της μελλοντικά ενδεχόμενης αναστολής της λειτουργίας του και της δυνητικής επιβίωσής του ως αυτόνομης εκπαιδευτικής οντότητας.
Δυστυχώς, οι αποφάσεις των αρμοδίων, με κριτήρια προφανώς οικονομίστικης λογικής και τεχνοκρατικού μόνον προσανατολισμού, που δεν συνάδουν φύσει και θέσει με τον χώρο της παιδείας, παραβιάζοντας κάθε έννοια ατομικής ελευθερίας, δικαιοσύνης και δημοκρατικής επιλογής, στερούν από τα παιδιά μας το δικαίωμα στην μόρφωση επί ίσοις όροις καθώς και την απρόσκοπτη φοίτηση στο σχολείο του τόπου τους, εντείνοντας ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι η σχολική μας μονάδα, ως σχολείο της περιφέρειας, στα όρια σχεδόν του Δήμου Αγρινίου, προσφέρει τις υπηρεσίες της σε μια ευαίσθητη αγροτοκτηνοτροφική περιοχή με πολλές ιδιαιτερότητες και σε παιδιά τα οποία πολλά εξ αυτών κατοικούν σε δυσπρόσιτες και απομακρυσμένες περιοχές και τα οποία μετακινούνται με συγκοινωνία, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η έκταση του προβλήματος είναι τεράστια, με επιπτώσεις τόσο μορφωτικές όσο και κοινωνικές.
Για παράδειγμα, μαθήτριά μας φέτος, λόγω της κατάργησης της κατεύθυνσης Ανθρωπιστικών Σπουδών στην Γ’ Λυκείου απομακρύνθηκε εξαναγκαστικά από το σχολείο μας, και προκειμένου, τελικώς, να έχει τη δυνατότητα φοίτησης στην συγκεκριμένη προαναφερθείσα κατεύθυνση, θα αναγκάζεται να πραγματοποιεί καθημερινά ταξίδι συνολικά δυόμισι ωρών από και προς το καινούργιο της σχολείο, για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές της.
Πρόκειται ουσιαστικά για άσκηση βίας, με την διαφορά ότι προέρχεται από την επίσημη πολιτεία και τους εκπροσώπους της, συγκεκαλυμμένη βία, «νόμιμη» βία, αφού δικαιολογείται από τον θεσμικό της χαρακτήρα. Κι είναι πραγματικά τόσο υποκριτική η συμπεριφορά των υπευθύνων, που, ενώ διοργανώνουν σχολικές εκδηλώσεις ευαισθητοποίησης κατά του σχολικού εκφοβισμού, του bullying, δεν αναλογίζονται την ζημιά που επιφέρουν οι ίδιοι με την κακοποιητική αναλγησία τους στις εύπλαστες ψυχές των παιδιών μας, κλονίζοντας ταυτόχρονα το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και την πολιτεία.
Αυτή η πολιτική συμπεριφορά της υποτίμησης της τοπικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας της υπαίθρου, δεν συνάδει ούτε με το αίσθημα δικαίου ούτε με την δημοκρατική λαϊκή βούληση των περήφανων ανθρώπων της, που μοχθούν σκληρά για να εξασφαλίσουν κάτω από αντίξοες συνθήκες την συντήρηση των οικογενειών τους και ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους. Ξοδεύονται και ξοδεύουν από το υστέρημά τους και δεν παραχωρούν σε κανέναν το δικαίωμα προσβολής της αξιοπρέπειάς τους.
Ως δάσκαλοι, συναισθανόμενοι την ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας, τους γονείς και τον τόπο στον οποίο προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας, δηλώνουμε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους και απαιτούμε από την πολιτεία και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς την έγκριση του τμήματος Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ Λυκείου και την στήριξη του σχολείου μας ως αυτόνομης, αυτοδύναμης και αυθύπαρκτης εκπαιδευτικής οντότητας με την διασφάλιση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της ισότιμης παροχής ευκαιριών σε όλους.