Θεού θέλοντος και λαού επιτρέποντος. Ή ενδεχομένως λαού θέλοντος και Θεού επιτρέποντος (παραμένει αδιευκρίνιστη η σειρά)
Το πολιτικό μέλλον του Γιώργου Παπαναστασίου (είτε υποψήφιος δήμαρχος, είτε υποψήφιος βουλευτής, είτε τίποτα) εξαρτάται από το λαό και το Θεό. Ή μάλλον για να μην λαo-όζουμε από το Θεό και το λαό…
Ό,τι πει ο Θεός και ο λαός, είπε για το πολιτικό μέλλον ο Γιώργος Παπαναστασίου στην ετήσια συνάντησή τους με τους δημοσιογράφους. Αυτό θα πει να… διακονείς το Θεό και το λαό και να μην έχεις δικό σου θέλημα. Υπηρέτης του Θεού και του λαού! Γενηθήτω, λοιπόν, το θέλημά σου Θεέ και λαέ!
Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι ο Δήμαρχος «έμπλεξε» το Θεό και όχι το Μητσοτάκη στο ζήτημα του πολιτικού μέλλοντος. Θα μου πεις τι λόγος του πέφτει του Μητσοτάκη, αν μιλήσει ο Θεός…. Τόσο θεοσεβούμενος που είναι ο Πρωθυπουργός μας, θα ακούσει και αυτός το Θεό και θα βάλει το Γιώργο Παπαναστασίου στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ.
Από την εποχή που ο Σαμαράς για τη διαπραγμάτευση των μνημονιακών μέτρων με τους τροϊκανούς μιλούσε ακόμη και με το Θεό, φαίνεται ότι τους έμεινε «κουσούρι» στη ΝΔ, να μιλάνε με το Θεό.
Αυτό που μένει αδιευκρίνιστο βέβαια είναι το που ανεβαίνει ο Γιώργος Παπαναστασίου για να ακούσει το Θεό. Το Σινά πάντως το καπάρωσε ο Μωυσής πριν από καμιά 35αριά αιώνες… Ο… δικός μας Μωυσής ίσως να ανεβαίνει στον Ψηλόβραχο… Άλλα τέτοια καούρα που την έχει ο Θεός για το πολιτικό μέλλον του Γιώργου Παπαναστασίου, μπορεί να κατεβαίνει αυτός στην ταράτσα του Δημαρχείου για να μιλήσει με το Δήμαρχο…
Οπότε, όταν ο Θεός και ο λαός δεν θα θέλουν πια δήμαρχο το Γιώργο Παπαναστασίου, αλλά κάτι άλλο, κάτι ανώτερο προφανώς και μιας και τα συνεδριακά «κληρονομήματα» με τους παλιούς συμμαθητές δεν θα μας άφησαν τίποτα στην τουριστική ανάπτυξη, θα μπορούμε την ταράτσα του δημαρχείου να την κάνουμε προσκύνημα, για να αναπτύξουμε και το θρησκευτικό τουρισμό…