Με την ευκαιρία της συζήτησης στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ του Δήμου Αγρινίου, σήμερα (Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012 ), του θέματος «Καθορισμός ημερομηνίας επαναληπτικού διαγωνισμού για την ανάδειξη μειοδότη για την εκτέλεση του έργου: «Ανάπλαση Παπαστρατείου Πάρκου Αγρινίου», η Τ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αιτ/νιας ανακοινώνει τα εξής:
1. Με τον γνωστό και δοκιμασμένο και αλλού στην Ελλάδα τρόπο της απαξίωσης του δημόσιου χώρου (παράδοση στη φθορά, εγκατάλειψη και γκετοποίηση των χρηστών ναρκωτικών ουσιών, στη λογική της απόκρυψης και όχι της καταπολέμησης του φαινόμενου) η πλειοψηφούσα δημοτική παράταξη του δήμου Αγρινίου φέρει, επί σειρά ετών, την κύρια και αποκλειστική ευθύνη της απαξίωσης και της αστικής απομόνωσης του πιο ζωντανού διαχρονικά δημόσιου και κοινωνικού λαϊκού χώρου της πόλης του Αγρινίου: Του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου.
2. Σήμερα, που οι δημόσιες δαπάνες σε όλους τους τομείς είναι ανύπαρκτες, που τα μεγάλα εργοληπτικά συμφέροντα παραμένουν «απότιστα» και που ο δημόσιος χώρος, όπου δεν παραδίδεται στους εκποιητές του, συρρικνώνεται έως εξαφανίσεως, η δημοτική αρχή της πόλης έρχεται με το ΠΡΟΣΧΗΜΑ την ανάπλαση του Πάρκου και με έναν μάλιστα φαραωνικού ύψους ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ (αν αυτός κριθεί με βάση τις πραγματικές ανάγκες του Πάρκου), να παραδώσει άλλο ένα πακέτο 5 εκατ. ευρώ περίπου στο μεγαλοεργολαβικό κεφάλαιο της χώρας (Υπερβαίνουν τις 6 δεκάδες σύμφωνα με πληροφορίες οι εταιρείες απ’ όλη την Ελλάδα που εκδήλωσαν ενδιαφέρον), μόνο και μόνο «για να γυρίσουν τα χώματα».
3. Ταυτόχρονα είναι ξεκάθαρο πια, και από τις τοποθετήσεις των υποστηρικτών της Ανάπλασης στο περασμένο Δημοτικό Συμβούλιο, πως ο συγκεκριμένος δημόσιος χώρος – σημείο αναφοράς του λαού της πόλης – θα παραχωρηθεί «άμα τη ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ» στα ντόπια μικροσυμφέροντα, για να νομιμοποιηθεί για άλλη μια φορά η φράση των κομματικών συντρόφων της δημοτικής αρχής: «Όλοι μαζί τα φάγαμε».
4. Με αυτό τον τρόπο, ό,τι φοβόντουσαν οι μικροπολιτικοί εργολάβοι της τοπικής μας αυτοδιοίκησης (μιας αυτοδιοίκησης, μακρύ χέρι των μνημονιακών, αντεργατικών και φοροεισπρακτικών πολιτικών, που δέχονται και εφαρμόζουν οι κυβερνητικοί συνεργάτες της τρόικα), θα πραγματοποιηθεί: «Τα λεφτά», ακόμα και αν έρθουν, «θα χαθούν».
5. Από την άλλη το οικονομικό όφελος των ντόπιων εργατών και επαγγελματιών, αν και εφόσον υπάρξει τέτοια περίπτωση, θα είναι εξαιρετικά ασήμαντο έως ανύπαρκτο μπροστά στην κερδοφορία των εργολάβων. («Είναι πολλά τα λεφτά» και τα μεροκάματα λίγα και μικρά, για να «ανακατευτούν», όπως είπαμε και παραπάνω, «τα χώματα», να γκρεμιστεί μια μάντρα, να μπούνε πέντε φώτα, είκοσι πλακάκια και ένα σιντριβάνι»).
6. Την παράλογη και αυθαίρετη δράση του πολιτικού αβδηριτισμού της κάθε εξουσίας (τοπικής ή άλλης), μόνο με την ουσιαστική και αποτελεσματική κινηματική δράση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Το Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου χρειάζεται περισσότερο ενδιαφέρον, περισσότερη κοινωνική φροντίδα, περισσότερη λαϊκή συμμετοχή και πρωτοβουλία… και φυσικά καθόλου, μα καθόλου, μια τέτοια προκλητική σπατάλη οικονομικών πόρων, την ώρα που οι αγρότες, οι εργάτες, οι μικρομεσαίοι έμποροι, και οι άνεργοι της πόλης συνειδητά και συστηματικά εξαθλιώνονται.
7. Το Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου δεν έχει καμία ανάγκη από γκαζόν, ούτε φυσικά από μια ακόμα ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΗ «ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ» των εργοληπτικών συμφερόντων.
