Γράφει η Αρετή
“Ναι αγαπημένη μου,
εμείς γι᾿ αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε
για να μπορούμε να ῾χουμε μία πόρτα, ένα άστρο, ένα σκαμνί
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί
ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ.
Για να ῾χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν
ένα τραγούδι που να μπορούμε να τραγουδάμε.”
Τάσος Λειβαδίτης
Είναι βράδυ και κάπου στο ραδιόφωνο πήρε το αυτί μου αυτούς τους στίχους. Γυρίζω, σε κοιτάζω μα μάλλον δεν άκουσες.Με κάτι άλλο ασχολήσε…
Και φεύγουν οι στίχοι, οι λέξεις και το νόημα όλων όσων πιστέψαμε, αγαπήσαμε και κυνηγήσαμε.
Έγιναν οι λέξεις συνηθισμένες και τα σημεία στίξης περιττά. Τώρα η μουσική παίζει σαν θλιμμένος απόηχος μιας καθημερινότητας.
Με κοιτάς τα πρωινά και δεν βλέπεις παρά μόνο το χρώμα της συνήθειας, δεν ακούς παρά μόνο τον ήχο της επαναλαμβανόμενης κίνησης.
Θα έβρισκες, μου έλεγες, να αγαπάς σε μένα κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Μα γαλήνεψε η θάλασσα, σταμάτησαν τα κύματα και πώς να γίνει αμμουδιά ο βράχος;
Σε βλέπω που κάνεις βόλτες πέρα δώθε πάνω κάτω με την ασταμάτητη αγωνία της δημιουργίας, της ομορφιάς και του φευγιού.
Τι ψάχνεις; Και τι δεν βρήκες; Εμένα γιατί δεν με παίρνεις μαζί σου;
Να πηγαίνεις… και εγώ να ακολουθώ. Να βλέπω το σχήμα των ποδιών σου στο χώμα για να μην χάνω το δρόμο. Να βλέπω ήλιο –που σημαίνει χαμογελάς- για να μην χάνω το κουράγιο μου.
Δεν γυρίζεις το κεφάλι να δεις αν ακολουθώ. Η σκιά μου σε κάνει να νιώθεις σίγουρο. Είμαι εκεί. Μα μέρες σκοτεινές σαν και σήμερα, ο ίσκιος μου θολώνει, σβήνει. Μα πάλι δεν γυρίζεις, περιμένεις τον ήλιο, με την σιγουριά πως θα είμαι ακόμα εκεί.
Η πίστη και η αφοσίωση δημιουργεί έναν έρωτα που δεν μπορεί να μολύνει κανείς. Τα τραγούδια που λέμε ο ένας στον άλλο, είναι τα πιο όμορφα και αυτά που δεν ξεχνάς ποτέ τους στίχους.
Κλείνω το ραδιόφωνο και πάω να ξαπλώσω βυθισμένη στην μελαγχολία που δεν γύρισες να με κοιτάξεις, να μου θυμίσεις ένα τραγούδι μας, να ψάξεις τη σκιά μου.
Μα έρχεσαι, με σκεπάζεις και μου λες: ΄΄Τα πιο ήρεμα όνειρα τα κάνω στην αγκαλιά σου.΄΄
Χαμογελώ, σου δίνω ένα φιλί και ξανανοίγω το ραδιόφωνο. Σίγουρα τώρα παίζει κάτι για μας. Κάτι για να κοιμηθούμε γλυκά…
