πηγή : e-maistros.gr
126ο χιλιόμετρο Αντιρρίου – Ιωαννίνων, σημείο συχνών τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων. Σημείο – καρμανιόλα όπου κάποιοι βρήκαν τραγικό θάνατο, κάποιοι άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά κουβαλώντας αναπηρίες εφ’ όρου ζωής και κάποιοι άλλοι πιο τυχεροί έχασαν την περιουσία τους βλέποντας το χάρο με τα μάτια τους.
Ο Μαΐστρος επανειλημμένα έχει θίξει στο παρελθόν το πρόβλημα, όμως, η φωνή του μοιάζει « φωνή βοώντος εν τη ερήμω»..
Αυτή τη φορά η εφημερίδα επικοινώνησε με τους επιζήσαντες, τους συγγενείς των θυμάτων και τους αρμόδιους φορείς οι οποίοι επιβεβαιώνουν τα τεχνικά προβλήματα που υπάρχουν στο σημείο. Σε τι έγκειται λοιπόν η επικινδυνότητα του συγκεκριμένου σημείου; Πρόκειται για σημείο – παγίδα όπου τα διόλου σπάνια τροχαία ατυχήματα δεν οφείλονται στην παραβατική συμπεριφορά του κώδικα οδικής κυκλοφορίας από τους οδηγούς. Η ανάποδη κλίση του δρόμου, τα σαμαράκια και η ολισθηρότητα του οδοστρώματος στο σημείο αρκούν ώστε οι οδηγοί που κατευθύνονται από τα Ιωάννινα προς το Αντίρριο ακόμη και με πολύ χαμηλή ταχύτητα να βρεθούν στο αντίθετο ρεύμα.
Η έκθεση της Τροχαίας Αμφιλοχίας επιβεβαιώνει το πρόβλημα. Περίπου είκοσι τροχαία ατυχήματα από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα μαρτυρούν τη σκληρή πραγματικότητα. Χαρακτηριστική μάλιστα είναι η περίπτωση ενός ατυχήματος όταν στις 25 Νοεμβρίου του 2012, η συνοδηγός βρέθηκε στο νοσοκομείο της Άρτας με σπασμένα πλευρά και υποβλήθηκε σε αφαίρεση ζωτικών οργάνων ενώ ο οδηγός παραμένει μέχρι σήμερα φυτό.
Οι οδηγοί εξακολουθούν να παίζουν τη ζωή τους κορόνα – γράμματα τη στιγμή που η πλειονότητα των αρμόδιων αρχών παραπέμπει για τις ευθύνες της από τον Άννα στον Κάιφα. Τη στιγμή μάλιστα που οι οδηγοί, όσοι τουλάχιστον μπορούν να συντηρήσουν το όχημά τους στους ελληνικούς δρόμους, πληρώνουν ληστρικά τέλη κυκλοφορίας, αδικαιολόγητους φόρους πολυτελείας και τεκμήρια, υπερβολικό φόρο στα καύσιμα, οι αρμόδιοι προβάλλουν την οικονομική κρίση ως αιτία μη επίλυσης του προβλήματος . Φυσικά μια τέτοια απάντηση αποτελεί δικαιολογία. Όλοι γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα υπήρχε από την εποχή των παχιών αγελάδων, όταν το χρήμα έρρεε άφθονο.
