Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Αχελώος tv και στο Δημοσιογράφο Μάκη Μάκκα παραχώρησε ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος του Τομέα Ανάπτυξης, Γιώργος Σταθάκης , οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ανάγκη αντικατάστασης του αναποτελεσματικού Μνημονίου και όλων των μέτρων λιτότητας με ένα σχέδιο ανόρθωσης της χώρας.Δεν μπορεί, τόνισε να συνεχίζεται η εφαρμογή ενός προγράμματος, που δεν βγαίνει και είναι λάθος, όπως ομολογεί και το ίδιο το ΔΝΤ.
«Δεν υπάρχει καμία αποδοκιμασία των ξένων επενδύσεων, υπάρχει αποδοκιμασία των επενδύσεων που είναι αποκλειστικά προσανατολισμένες στο πακέτο ιδιωτικοποιήσεων, στην κοινή ωφέλεια και το real estate. τόνισε ο βουλευτής.«Η αναπτυξιακή ατζέντα του μνημονίου, δηλαδή ιδιωτικοποίηση των πάντων και ξεπούλημα δημόσιας γης είναι καταστροφική. Ελλείψει επαρκών κρατικών εταιρειών, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων του Μνημονίου μειώθηκε από τα αρχικά 50 δισ. σε περίπου 10 δισ., και με αυτό το ποσό να θεωρείται δύσκολο να επιτευχθεί.
Οπότε το πρόγραμμα στράφηκε μετά μανίας στη δημόσια γη, στα λιμάνια και τα περιφερειακά αεροδρόμια. Μόνο που η δημόσια γη, ελλείψει χωροταξικών σχεδίων, κτηματολογίου και χρήσεων γης, μαζί με τη συνταγματική επιταγή περί μη πώλησής της, καθιστά το όλο βιαστικό εγχείρημα άκρως προβληματικό.»
Ταυτόχρονα, ο υπεύθυνος του Τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ , σημειώνει, χρειάζονται και απαραίτητα αντίβαρα, μια αναπτυξιακή ατζέντα η οποία να διαμορφώσει ένα μηχανισμό με τους ελάχιστους επενδυτικούς πόρους από την ανάκαμψη. «Η ελληνική οικονομία για να γυρίσει μετά από μια τόσο βαθιά ύφεση χρειάζεται από 40 έως 60 δις ευρώ επενδυτικούς δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους και νέα εργαλεία για να κινητοποιηθούν αυτοί οι επενδυτικοί πόροι προς παραγωγικούς τομείς.
«Προέχει να σταθεροποιηθεί ο κατήφορος της οικονομίας κι η αντιστροφή της σε κατεύθυνση ανάπτυξης. Επιδίωξη είναι η αποκατάσταση μισθών και συντάξεων. Οτιδήποτε άλλο είναι μη ρεαλιστικό», παραδέχθηκε ο κ. Σταθάκης». «Το 2013 είναι η χρόνια που θα υλοποιηθούν πολλά από τα μέτρα του “Μνημόνιου 2” και ταυτόχρονα υπάρχει και το 30% των μέτρων που θα εφαρμοστεί το ’14 και το ’15, τα οποία είναι άλλα 6-7 δισ. Συνεπώς, αν θέλει κάποιος, έστω και την ύστατη στιγμή, να διαμορφώσει το πλαίσιο ενός έκτακτου σχεδίου σταθεροποίησης της οικονομίας, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να ανασταλεί η εφαρμογή ορισμένων μέτρων και να φτιαχτεί αυτό το έκτακτο σχέδιο σταθεροποίησης της οικονομίας με κάποιους διαφορετικούς όρους από αυτούς που έχει το ισχύον», πρόσθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
«Η γνώμη μου είναι ότι σήμερα οι τράπεζες δανείζονται για να δανείζουν. Δεν στηρίζονται, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αποκλειστικά στις καταθέσεις. Το πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών είναι ότι δεν μπορούν να δανειστούν πλέον στην ελεύθερη διατραπεζική αγορά και δανείζονται αποκλειστικά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η ανακεφαλαιοποίηση αυτή την στιγμή είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στην αντικατάσταση των χρημάτων που έχασαν οι τράπεζες από το psi. Oι απώλειες από τα κόκκινα δάνεια επιχειρηματικά δάνεια είναι αρκετά μεγάλες, οι τράπεζες αυτή την στιγμή έχουν 30 της % κόκκινα δάνεια τα ποσά αυτά είναι 60 δις ευρώ.Πρέπει να λυθεί το πρόβλημα αυτό και χρειάζεται προσθετή χρηματοδότηση, αναφέρει ο κ. Σταθάκης
Οι τράπεζες είχαν δανείσει 300 δις σε δάνεια και ομόλογα, αυτό πρέπει να απομειωθεί σε κάτι που είναι συμβατό με τα σημερινή κατάσταση της οικονομίας γύρω στα 230 δις, εάν δεν γίνουν αυτές οι παρεμβάσεις δεν θα μπορεί το τραπεζικό σύστημα να λειτουργήσει.
Σύμφωνα με τον Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ένας από τους λόγους που δεν ολοκληρώνεται η ανακεφαλαιοποίηση τον Απρίλιο και θα ολοκληρωθεί μετά τον Σεπτέμβριο είναι ότι δεν έχουν αποφασίσει ποια λύση θα δοθεί στα κόκκινα δάνεια.«Υπάρχουν διαφορές σκέψεις εάν δοθούν όλες σε μια κακή τράπεζα η οποία θα τα διαχειριστεί, εάν θα υπάρξει πώληση ορισμένων ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό προκειμένου να ενισχυθεί η κεφαλαιακής τους επάρκειας»
Επικοινωνιακό τέχνασμα εγγεγραμμένο στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι ανατρέπεται η εικόνα της καθηλωμένης σε βαθιά ύφεση ελληνικής οικονομίας χαρακτηρίζει ο Γ. Σταθάκης, , τις εξαγγελίες τα περί επανεκκίνησης κατασκευής των τεσσάρων αυτοκινητοδρόμων.Ο κ. Σταθάκης υπογράμμισε ότι “στερείται περιεχομένου, καθώς αφορά στην κατ’ αρχήν συμφωνία της κυβέρνησης με τους παραχωρησιούχους αναφορικά με τις υπέρογκες αποζημιώσεις που οι τελευταίοι ζητούν και την ανέξοδη πρόθεσή τους, εάν βρεθεί χρηματοδότηση, να συνεχίσουν τα έργα. Μόνο που τα έργα σταμάτησαν με την ένταξη της Ελλάδας στο Μνημόνιο ακριβώς εξαιτίας της αδυναμίας χρηματοδότησής τους.
«Οι ιδιωτικές τράπεζες πάγωσαν τον δανεισμό, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ανέστειλε τη χρηματοδότηση και τα διόδια άρχισαν να καταρρέουν εν μέσω της ύφεσης. Τώρα πλέον τίθεται θέμα βιωσιμότητας αυτού του μοντέλου κατασκευής και χρηματοδότησης των έργων, καθώς οι βασικοί χρηματοδότες θεωρούν ότι μόνο οι άξονες Αθήνα – Θεσσαλονίκη και Αθήνα – Πάτρα μπορούν εν δυνάμει να αποζημιώσουν τους «επενδυτές». Και καταλήγει με την επισήμανση “η εικόνα της ‘μηχανής της ελληνικής οικονομίας που μπαίνει πάλι μπροστά’ αποτελεί κενό γράμμα». «Το υπουργείο Ανάπτυξης βιάζεται να εξαγγέλλει την επανέναρξη των έργων, ενώ δεν έχει διασφαλίσει παρά μόνο μία «συμφωνία κυρίων» με τους Ελληνες κατασκευαστές. Το πρόβλημα των αποζημιώσεων για τα εκτελεσθέντα έργα παραμένει το μεγάλο αγκάθι λόγω των πολύ υψηλών απαιτήσεων των κατασκευαστών. Η χρηματοδότηση της συνέχισης των έργων είναι πιο περίπλοκο θέμα καθώς, με εξαίρεση την ολοκλήρωση των αξόνων σε Αθήνα Πάτρα και Αθήνα Θεσσαλονίκη, όλοι οι υπόλοιποι δρόμοι θεωρούνται μη βιώσιμοι.
Στο ασφυκτικό αυτό πλαίσιο είναι δύσκολο να αποφευχθεί η περικοπή έργων. Χρειάζεται να υπάρξει ριζική αναθεώρηση των συμβάσεων, υποχώρηση από απαιτήσεις των ιδιωτών και νέο μείγμα δημόσιας και ιδιωτικής συμμετοχής προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα.» Απαντώντας στο ερώτημα εάν μπορεί η Ελλάδα να σταθει με προοπτική έξω από το Ευρώ υποστήριξε ότι είναι είναι ένα σενάριο το οποίο πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. «Η Ελλάδα δεν στηρίζεται τόσο στις εξαγωγές αγαθών, αλλά στηρίζεται πολλαπλάσια σε εξαγωγές υπηρεσιών μέσω του τουρισμού, καθώς και στην εισαγωγή ναυτιλιακού συναλλάγματος. Συνεπώς, οποιαδήποτε επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα προκαλούσε τεράστιες συνέπειες στην εισροή συναλλάγματος στη χώρα και θα αποτελούσε μία παρακινδυνευμένη επιλογή».
