Toυ Δημήτρη Παπαδάκη
Παρά τα όσα έχουν ακουστεί για ετούτη τη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, το όνομα “Ελλάδα” συνεχίζει να έχει σεβασμό και να αποτελεί πηγή έμπνευσης (τουλάχιστον για κάποιους). Η “διεφθαρμένη” Ελλάδα που τρία χρόνια τώρα “απειλει” να διαλύσει την ευρωζώνη και κατ΄ επέκταση την παγκόσμια οικονομία έχει ακόμη το καλό όνομα, το brand name που λέμε με οικονομοτεχνικούς όρους.
Ήταν ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κι αρμόδιος επίτροπος για θέματα Βιομηχανίας Iταλός, Αντόνιο Ταγιάνι, που εξέφρασε την στήριξή του στη χώρα μας λέγοντας πως «αν δεν υπήρχε Ελλάδα θα ήμασταν βάρβαροι ή ειδωλολάτρες». Και αυτό το είπε ένα ξένος…! Αν το έλεγε ένας έλληνας θα θεωρούνταν σοβινιστής. Κι όμως οι Έλληνες λέμε κάτι αντίστοιχο. “Όταν εμείς κάναμε πολιτισμό, οι άλλοι τρώγαν βελανίδια”. Η ποιοτική διαφορά της φράσης του Ταγιάνι και των νεοελλήνων είναι αυτή που δείχνει και το λάθος μας… Ο Ιταλός μιλάει για τον “εαυτό” του…. «θα ήμασταν βάρβαροι ή ειδωλολάτρες», οι νεοέλληνες όμως μιλάμε για τους άλλους και όχι για τον εαυτό μας! “Όταν εμείς κάναμε πολιτισμό….” Δεν κατάλαβε ο νεοέλληνας ότι ο ίδιος δεν έκανε τίποτα, δεν έκανε κανένα πολιτισμό! Άλλοι τον κάνανε, οι πρόγονοί του πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια! Ο νεοέλληνας το μόνο που κατάφερε, ήταν να χάσει τη δυνατότητα που του έλαχε να κληρονομήσει αυτόν τον πολιτισμό. Και έχασε αυτή τη δυνατότητα παρόλο που είχε ένα τρομερό όπλο, την φυσική εξέλιξη της γλώσσας αυτών που δημιούργησαν αυτό τον σπουδαίο πολιτισμό.
Δυστυχώς δεν μάθαμε τίποτα για τον πολιτισμό αυτό, καμία γνώσης βάσης. Θα μου ειπείτε: Μήπως και οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα; Όχι. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι Έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι Γάλλοι, και Ιταλοί, και Γερμανοί. Γιατί, αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Το “γνώθι σαυτόν”…
