Στην Αιτωλοακαρνανία ανέκαθεν με τη διεκδίκηση είχαμε ένα θέμα… είτε λόγω των εσωτερικών μας διαφορών, είτε γιατί οι πολιτικοί μας ήταν κατώτεροι περιστάσεων προς χάριν του κομματικού συμφέροντος, είτε γιατί έχουμε το ανυπέρβλητο εμπόδιο να είμαστε σε μια περιφέρεια που μας χωρίζει θάλασσα.
Δυστυχώς είμαστε ουραγοί. Πρόσφατο παράδειγμα που το αναδεικνύει είναι ότι η Περιφέρεια Ηπείρου κατέθεσε στον Επίτροπο Γ. Χαν αίτημα για τη χρηματοδότηση του διαθρωτικού αναπτυξιακού προγράμματος της Περιφέρειας Ηπείρου για την περίοδο 2014 – 2019. Είναι ένα πρόγραμμα έργων που φτάνει το 1,4 δισ. ευρώ και ανάμεσα στα έργα περιλαμβάνει τον σιδηροδρομικό άξονα Ηγουμενίτσα – Ιωάννινα – Καλαμπάκα. Όπως καταλάβατε οι Γιαννιώτες εγκατέλειψαν τον Δυτικό Σιδηροδρομικό Άξονα και με δικαιολογία το λιμάνι της Ηγουνίτσας θέλουν να συνδεθούν με τον σιδηρόδρομο από την πλευρά της Θεσσαλίας. Δεν είναι όμως μόνο το τρένο. Η πρόταση της περιφέρειας Ηπείρου είναι ένα πρόγραμμα έργων που φτάνει το 1,4 δισ. ευρώ (το τρένο αφορά ένα ποσοστό αυτών των χρημάτων, τα υλόποιπα αφορούν άλλες υποδομές). Σε ένα μάθημα διεκδίκησης η αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου Τατιάνα Καλογιάννη δηλώνει σχετικά : “Και ξέρουμε ίσως ότι ρεαλιστικά δεν θα βρεθούν όλοι αυτοί οι πόροι για έργα δικτύων στην Ήπειρο. Η πίεση όμως μπορεί να εξασφαλίσει πολλά από αυτά τα κεφάλαια. Η πίεση και η σωστή προετοιμασία και η Περιφέρεια έδειξε αυτές τις μέρες και στην αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός μεγαλόπνοου προγράμματος για την ανάπτυξη της Ηπείρου”. Η σύγκριση εδώ είναι αναπόφευκτη, αντίστοιχη πρόταση της Ε.Ε η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος δεν έχει καταθέσει… ακόμη τουλάχιστον.
Στην Αιτωλοακαρνανία βέβαια αν μιλήσεις για τρένο, μετά την ιστορία με το “τρενάκι του Βερελή”, μάλλον δεν θα σε ακούσει κανείς. Κι όμως δεν θα ήταν συμφερότερο για τη χώρα, αν θέλει να πάει το σιδηρόδρομο στην Δυτική Ελλάδα, αυτό να γίνει με τον Δυτικό Σιδηροδρομικό Άξονα που θα συνδέει δυο λιμάνια, Πλατυγιάλι και Ηγουμενίτσα, και περισσότερα αστικά κέντρα (Άγρινιο, Άρτα) από ό,τι η σύνδεση της Ηπείρου με την Θεσσαλία;;; Ας αφήσουμε όμως το τρένο και να έρθουμε σε ένα άλλο παραδείγμα, το φυσικό αέριο. Πιστεύει ποτέ κανείς ότι αν το φυσικό αέριο φτάσει κάποτε στη Πάτρα θα πιέσει κανείς για να περάσει απέναντι έστω με τις μονάδες αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου, που έλεγε ο Μανιάτης στη Βουλή;;
Ίσως η συζήτηση αυτή να φαντάζει άκαιρη, αλλά χωρίς λύσεις στο πρόβλημα των μεταφορών και των δικτύων, χωρίς φυσικό αέριο, με το λιμάνι του Πλατυγιαλιού “εγκλωβισμένο”, με το χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών να απειλεί το πιο ελκυστικό μέρος του νομού για τουρισμό και με τις ενδοπεριφερειακές ανισορροπίες να μεγάλωνουν (π.χ όλα τα λιμάνια της περιφέρειάς μας από το τρέχον ΕΣΠΑ πήραν χρήματα εκτός από το λιμάνι του Μεσολογγίου) πως θα αναπτυχθεί αυτή η περιοχή; Με δεδομένο ότι στην οικονομική συγκυρία δεν υπάρχουν εθνικές χρηματοδοτήσεις, είναι εγκληματικό ότι σε επίπεδο νομού δεν υπάρχει μια συνεννόησει για το πως θα διεκδικηθούν πόροι ενδοπεριφερειακά. Όσον αφορά την περιφέρεια παρ’ όλο που ειπώθηκαν πολλά για τη διαβούλευση που έκανε με τους φορείς καλό θα ήταν να ενημερώσει σε ποιες προτάσεις κατέληξε…
πληροφορίες από epirusonline.gr
Δ.Π
