Του Δημήτρη Παπαδάκη
Είναι εκπληκτικό να βλέπεις τους ξεπεσμένους Έλληνες εκδότες, που συντηρούν τα ξιπασμένα ΜΜΕ που κατέχουν με θαλασσοδάνεια, να “βάζουν μπροστά” τα μεγαλύτερα πνεύματα των νεοελληνικών γραμμάτων για να σώσουν τις φυλλάδες του. Η μεγαλύτερη ανατροπή στις κυκλοφορίες των κυριακάτικων φύλλων έγινε πρόσφατα όταν το «ΕΘΝΟΣ» είχε προσφορά τον Καζαντζάκη. Το «ΕΘΝΟΣ» μετά από πολύ καιρό κατάφερε μονομιάς να ξεπεράσει σε φύλλα την κυκλοφορία του «ΘΕΜΑτος», του «ΒΗΜΑτος» και της «REAL NEWS». Ανατροπή στην ανατροπή επιχειρούν να κάνουν αυτό το Σαββατοκύριακο τα “ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ” που κυκλοφορούν με προσφορά την “Φόνισσα” του Παπαδιαμάντη.
Οι εκδότες βέβαια είναι ικανοί να πουλήσουν και τη μάνα τους… το ζήτημα είναι γιατί ο κόσμος έπεσε με τα μούτρα στον Καζαντζάκη και τον Παπαδιαμάντη. Δεν είναι ο ίδιος κόσμος που αγόραζε τα προηγούμενα χρόνια εφημερίδες μόνο για τα cd της Έφης Θώδη, της Άντζελας Δημητρίου και του ΛΕ-ΠΑ; Από την άλλη όμως δεν είναι η πρώτη φορά που οι εφημερίδες κυκλοφορούν με προσφορά βιβλία μεγάλων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Τέτοιες προσφορές υπήρξαν και τα προηγούμενα χρόνια και ο κόσμος πάλι έπεφτε με τα μούτρα. Και που τα διάβαζαν -όσοι τα διάβαζαν- τόσα χρόνια τι έγινε; Οι ίδιοι δεν ψήφισαν στη συνέχεια τη ΝΔ της ακροδεξιάς παρέας του Σαμαρά, το μιζαδόρικο ΠΑΣΟΚ και τους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής; Δεν μπορείς να δώσεις άλλη εξήγηση : ή τα παίρνουν, τα διαβάζουν και ο “μπαινάκιας και ο βγαινάκιας” ή τα παίρνουν για να γεμίζουν τα ράφια στις βιβλιοθήκες τους και να κομπάζουν στους φίλους τους με ύφος χιλίων καρδιναλίων για την καλλιέργειά τους (σ.σ. μόνο που η καλλιέργειά τους ήταν βλήτα).
Τώρα βέβαια για το σοβαρέψουμε το πράγμα, η συντριπτικότατη πλειοψηφία δεν είναι εκπαιδευμένη να μπορεί σε αυτό που διαβάζει να εμβαθύνει και να φτάσει στην ουσία αυτού που διαβάζει. Μένει στο περιτύλιγμα, στα επιφανειακά, τα γύρω – γύρω… Μένει στα λογοτεχνικά ρεύματα, στις εποχές, στα μοτίβα, αν τύχει να είναι αριστερός αυτός που διαβάζει, το έργο να είναι γραμμένο στην εξορία λέει και καμιά πολιτική μπαρούφα και τέλος! Τη φιλοσοφία της ποίησης δεν θα την αγγίξει ποτέ. Πως αλλιώς, όταν στο σχολείο διδάσκομαστε Αντιγόνη για να μάθουμε τους… επιρρηματικούς προσδιορισμούς και τις γενικές αντικειμενικές… Έτσι, άπαξ και δεν υπάρχει παιδεία στο σχολείο, θα τη βρεις στα περίπτερα;;;
