Του Δημήτρη Παπαδάκη
Ίσως ακόμη είναι πολύ νωρίς, αφού δεν έχουν ανακοινωθεί τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στην περιοχή μας. Όμως μια πρώτη γεύση υπάρχει από το που περίπου θα κινηθεί κάθε συνδυασμός όσον αφορά πρόσωπα. Βεβαίως οι εξαιρέσεις υπάρχουν και θα τις συναντήσεις σε κάθε συνδυασμό.
Όμως παρατηρεί κανείς πως για άλλη μια φορά γίνεται μια ανακύκλωση προσώπων από το δημοτικό στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο και τούμπαλιν. Ταυτόχρονα υπάρχει και μια επιμονή σε πρόσωπα που κουβαλούν στην πλάτη τους τρεις και τέσσερις τετραετίες, που οι παρεμβάσεις τους στα συμβούλια είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ακόμη η απροθυμία πολλών (λόγω και των γενικότερων συνθηκών) να συμμετέχουν ενεργά στα ψηφοδέλτια έχει δώσει και πάλι το χώρο σε άτομα που το βιογραφικό τους ξεκινά και τελειώνει στους διαδρόμους των κομματικών και βουλευτικών γραφείων, ως κολαούζοι και τσανακογλύφτες. Από την άλλη σε αυτές τις εκλογές βλέπουμε και θα το δούμε πιο έντονα το επόμενο διάστημα νοοτροπίες που θεωρούν ότι ένας οποιοσδήποτε συνδικαλιστής, που -κακά τα ψέματα- έχει μάθει κυρίως να διαμαρτύρεται και να αντιδρά, είναι ικανός και για την αυτοδιοίκηση. Η αυτοδιοίκηση όμως δεν παύει να είναι διοίκηση και να χρειάζεται προγραμματικό λόγο, άποψη, προτάσεις και δράση.
Και δυστυχώς τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν και μετά την κάλπη… Αποφάσιζει κάποιος επικεφαλής να διεκδικήσει ένα δήμο ή μια περιφέρεια τρεις μήνες πριν τις εκλογές και η πρώτη του δουλειά είναι να φτιάξει το ψηφοδέλτιο στην συνέχεια καμιά εικοσαριά μέρες πριν την κάλπη, ακριβώς για να μην γίνει συζήτηση ουσίας, θα ανακοινώσει και ένα πρόγραμμα. Και ρωτάω έναν από αυτούς που έσπευσαν να ανακοινώσουν τη συμπόρευσή τους. Γιατί συμπορεύεσαι με τον τάδε ή τον δείνα; Ξέρεις το πρόγραμμά του; Ξέρεις τι θέλει να κάνει; Όχι βέβαια δεν το ξέρει… Το μόνο ξέρει είναι ένα ιδεολογικό και περισσότερο προσωπικό στίγμα του επικεφαλής. Ίσως-ίσως να υποψιάζεται και τις προθέσεις του. Γι’ αυτό και μετά την κάλπη δεν θα δεις διαφωνίες με τα έργα και τις ημέρες του όποιου επικεφαλής. Δεν θα δεις διαφωνίες στα συμβούλια. Παρά μόνο τα χεράκια πάνω ή κάτω… Παρόλο που όλοι καμώνονται για το αυτοδιοικητικό τους στίγμα, οι συνδυασμοί ακόμη φτιάχνονται και λειτουργούν με κομματικές νοοτροπίες και λογικές (δεν μιλώ για κομματικά όρια, γιατί αυτά έχουν ξεπεραστεί). Και όσο δεν υπάρχουν αμιγώς αυτοδιοικητικά σχήματα, με αυτοδιοικητική νοοτροπία και λογική, με προτάσεις συγκεκριμένες για το πως θέλω την πόλη και τι θα κάνω για αυτό, είναι λογικό να ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα. Είπαμε και πριν ότι εξαιρέσεις μπορεί να υπάρξουν και υπάρχουν, μα είναι ελαχιστότατες.
Από ένα τέτοιο κλίμα που επικρατεί ποιός δημιουργικός άνθρωπος θα κινητοποιηθεί για να ασχοληθεί ενεργά; Τουλάχιστον κανείς από όσους διαπιστώνουν πως οι προθέσεις τους είναι ευκαιριακές.
