Του Δημήτρη Παπαδάκη
Πολλαπλή μελαγχολία πιάνει όσους δεν αντέχουν να βλέπουν αυτόν τον βράχο στην χερσόνησο του Αίμου να γίνεται έρμαιο μιας μαφίας ολιγαρχών, βουλευτών, δικαστών και ντόπιων Εσκομπάρ. Η σύγκριση με την Γαλλία είναι αναπόφευκτη.
Υπό κράτηση τέθηκε για 18 ώρες περίπου ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί στην έδρα της υπηρεσίας καταπολέμησης της διαφθοράς, όπου είχε προσέλθει για να καταθέσει για την υπόθεση του σκανδάλου αθέμιτης άσκησης επιρροής. Τελικά σήμερα τα ξημερώματα μεταφέρθηκε σε δικαστήριο, όπου εκεί άκουσε από τα χείλη των δικαστών ότι δηλαδή σε βάρος του δικαστική έρευνα, καθώς κρίθηκε ύποπτος για αθέμιτη άσκηση επιρροής και δωροδοκία.
Φανταστείτε το! Τον ανέκριναν 18ώρες για να κρίνουν αν πρέπει ή όχι να κριθεί ύποπτος και να ξεκινήσει έρευνα σε βάρος του!!! Αυτά στη Γαλλία, γιατί εδώ είμαστε όλοι ύποπτοι, όλοι βουτηγμένοι στη διαφθορά και την αδιαφάνεια και δεν χρειάζεται να μπούμε σε μια τέτοια διαδικασία…
Είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας που οι αρχές κρατούν και ανακρίνουν πρόεδρο της χώρας. Από τις 26 Φεβρουαρίου, ο Σαρκοζί είναι στο επίκεντρο των δικαστικών ερευνών για τις καταγγελίες σύμφωνα με τις οποίες, στην εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 2007, ο Σαρκοζί είχε δεχθεί χρήματα από τον Μουαμάρ Καντάφι. Αυτό που πρέπει να δούμε από την περίπτωση της Γαλλίας είναι ότι το κράτος είναι πιο ισχυρό από το αρχηγό του! Μην ξεχνάτε ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας είναι αρχηγός του κράτους, αλλά όταν το κράτος έχει θεσμούς και στοιχειωδώς λειτουργεί η δικαιοσύνη είναι πιο ισχυρό και από το αρχηγό του. Ας θυμηθούμε ότι στην Ελλάδα ο αρχηγός τους κράτους είναι ένα διακοσμητικό στοιχείο χωρίς αρμοδιότητες, συνήθως κάποιο ραμολί, είτε πρώην αρχηγός αποτυχημένου κόμματος, είτε ο βαστάζων τα αντιηλιακά της Μιμής.
Γι’ αυτό στην χώρα αυτή δεν φταίει ποτέ κάτι μεμονωμένα: οι πολιτικοί ή οι δικαστές, ή η τρόικα, ή οι πολίτες, ή οι νόμοι, ή τα συμφέροντα, ή οι θεσμοί. Φταίνε όλα μαζί. Γι΄ αυτό και όλα χρειάζονται ριζική αλλαγή/ανατροπή.