Χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν 2.00 τα ξημερώματα. Η Μαρία της αλλαγής κοιμόταν στο σπίτι της στο Παρίσι. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Βλέπει την “αναγνώριση” και το νούμερο είναι από Ελλάδα. Δυσανασχετεί που της κόπηκε ο ύπνος αλλά παράλληλα ανησυχεί, μήπως και κάτι συνέβη στην χώρα που τόσο αγαπά και αγωνίστηκε για την ελευθερία της…
“Ναι…” απαντάει με τρεμάμενη φωνή…
“Μαρία bonjour” της απαντάει η φωνή από την άλλη γραμμή… “Θέλουμε να σε ειδοποιήσουμε ότι θα είσαι υποψήφια για Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Πως νιώθεις για αυτό; Συμφωνείς;”
“Εδώ Πολυτεχνείο” ψέλισε η Μαρία και συνέχισε “μα φυσικά δέχομαι. Θα αγωνιστώ για αυτή την χώρα μέχρι τελευταίου ευρώ, ε συγγνώμη. Μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός μου”…
Θέλουμε και ελπίζουμε ότι τα γεγονότα και τα πρόσωπα της ιστορίας αυτής είναι φανταστικά και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Τρέμουμε για το σενάριο να δούμε την Δαμανάκη Πρόεδρο της Δικτατορίας.Ε, Δημοκρατίας ήθελα να πω…
Γ.Κ.
