Του Δημήτρη Παπαδάκη
Μητέρα με δυο παιδιά μετά από μερικά χρόνια ως εργαζόμενη με ημιαποσχόληση σε μεγάλη αλυσίδα και στο υποκατάστημά της εδώ στο Αγρίνιο, απολύθηκε. Ο λόγος; Η αλυσίδα εξασφάλισε εργαζόμενους μέσα από τα νέα προγράμματα που “τρέχει” ο ΟΑΕΔ. Έτσι η συγκεκριμένη γυναίκα μαζί με μερικούς ακόμη συναδέλφους της είδαν την πόρτα της εξόδου και άκουσαν από τους υπευθύνους να τους αναγγέλλουν την απόλυσή τους μαζί με τη λύπη τους…
Αντικατάσταση ανέργων, έτσι λέγεται. Ή αλλιώς φύγε εσύ – έλα εσύ… Και σε αυτό το αλισβερίσι αν λογαριάσεις τη σούμα απολυμένων και νεοπροσληφθέντων, ίσως και να προκύψει ότι με τα πεντάμηνα θα μειωθεί η ανεργία όσο πατάει η γάτα… Ακούμε μετά να μιλάνε για καταπολέμηση της ανεργίας και να λένε πως παίρνουν λεφτά από το ΕΣΠΑ για την καταπολέμηση της ανεργίας. Το θέμα εδώ δυστυχώς είναι ότι τα χρήματα σπαταλούνται προς όφελων των ιδιωτικών επιχειρήσεων, χωρίς να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, αλλά στην ουσία επιτοδούν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας, για να διατηρηθούν οι θέσεις αυτές. Και αν μιλάμε για μεγάλες επιχειρήσεις και αλυσίδες που μπορούν να απολύσουν 50 και να πάρουν 70 από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, μάλλον προκύπτει και κάποιο κέρδος…
Αντί τα χρήματα αυτά να πάνε σε μεταρρυθμίσεις, στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού μοντέλου, αντί να πάνε έστω στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και στα αρδευτικά δίκτυα στην επαρχία που έχουν να συντηρηθούν από την εποχή προ της Χούντας, πράγματα που θα είχαν πολλαπλασιαστικά οφέλη στην οικονομία, χρησιμοποιούνται για να συγκρατηθεί η ύφεση και να διατηρηθεί η εικόνα της σταθερότητας της οικονομίας.
Παρεμπιπτόντως σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τις προβλέψεις της για κάθε χώρα για τα επόμενα δυο χρόνια. Με τα σημερινά δεδομένα λοιπόν κι αν οι προβλέψεις επαληθευτούν (προσωπικά αμφιβάλλω, αφού όλες οι προηγούμενες έπεσαν έξω), το 2016 η Ελλάδα θα είναι μια χώρα με ανάπτυξη 3,7%, 22% ανεργία και με το χρέος της στο 157.8% του ΑΕΠ, δηλαδή μια χώρα που θα συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Η ανεργία λοιπόν θα υπάρχει για πολλά πολλά χρόνια ακόμη και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μεθόδους που “μετακινούν το πόνο από τα πόδια στα χέρια και από τα δάκτυλα στην παλάμη”…