της Ηρώς Κ. (iroka@agrinioculture.gr)
Καιρό τώρα το κεφάλι μου είναι κατειλημμένο από μελωδίες όπως «μέρες καλύτερες θα ‘ρθουν, το λέει το ένστικτό μου» του Σαββόπουλου – σε ώρες που μάλλον είμαι αισιόδοξη.
«Παρ’ το στεφάνι μας, παρ’ το γεράνι μας, εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί» του λαϊκού τροβαδούρου Μπιθικώτση. Και άλλα όπως «ό,τι πέρασε περνάει μα μπορεί ν’ αναστηθεί» του Λοΐζου.
Προσπαθώ να αποφύγω τις συνειρμικές συνδέσεις των τραγουδιών αυτών με την τρόικα, αλλά δεν τα καταφέρνω. Είμαι εγκλωβισμένη σε θέματα μνημονιακά-αντι-μνημονιακά και γενικώς σε ό,τι σχετίζεται με την παρούσα κατάσταση. Αυτή είναι η μία όψη.
Η άλλη είναι πως η ζωή συνεχίζεται και ‘μεις όσο κι αν γκρινιάζουμε δεν σταματάμε να τη ζούμε. Μετά και τη ψήφιση ενός ακόμη Μνημονίου ήταν αρκετοί αυτοί που κρατούσαν λουλούδια ή μικρά δώρα για τον Βαλεντίνο/την Βαλεντίνα τους, όχι με την υπερβολή των προηγούμενων χρόνων, αλλά αυτό δεν είναι και απαραίτητα κακό.
Η Τσικνοπέμπτη «γιορτάστηκε» σε ταβέρνες, μπαρ και σπίτια, κι αυτό το μυρίσαμε, τα πιτσιρίκια – και όχι μόνο – ξεχύθηκαν στους δρόμους μασκαρεμένα, ίσως με λιγότερη διάθεση και ίσως το τραπέζι να είχε λιγότερα καλούδια και σίγουρα ρεφενέ αλλά το κάναμε.
Ξεκίνησαν τα μαθήματα παραδοσιακής μουσικής του Δήμου.
Έγινε η παράσταση «Μια φορά και μια Βαλίτσα» στο Μικρό Θέατρο και ο κόσμος πήγε.
Έχουν ήδη ανακοινωθεί πολλά πάρτι γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο και αρκετοί είναι αυτοί που ψάχνουν αμφίεση να δανειστούν ή την κάνουν αυτοσχέδια, πάντως κάτι θα ντυθούν -ελπίζω όχι Μέρκελ γιατί σκιάζομαι.
Θα γιορταστούν τα Κούλουμα στο Πάρκο και ίσως να έχουν περισσότερο κόσμο κι αυτό σίγουρα δεν είναι κακό. Θα δούμε πολλούς χαρταετούς στον αιτωλικό ουρανό μας – κι ελπίζω ένας απ’ αυτούς να είναι δικός μου.
Με λίγα λόγια η σκληρή πραγματικότητα είναι μεν εδώ και μας πλακώνει και μας δυσκολεύει και τα πράγματα μάλλον θα χειροτερέψουν αλλά πίσω απ’ αυτό είμαστε κι εμείς εδώ που παρ’ όλ’ αυτά ακόμα θέλουμε να ζήσουμε και να περάσουμε καλά –ευτυχώς-.
Ας φωτίσουμε κι αυτή την όψη του νομίσματος, σας παρακαλώ!
«Λίγο ψηλότερα» φέτος τον αετό, σας παρακαλώ!
